Sztuka, o której marzą aktorki! Trzynaście ról kobiecych, ról rodzajowych, soczystych, dających możliwość "wygrania się" i zaprezentowania wszystkich umiejętności! To, oczywiście "Dom Bernardy Alba" Federico Garcii Lorki, ostatnia i chyba najdoskonalsza sztuka przedwcześnie, tragicznie zmarłego autora. Na afisz warszawski wprowadził ją 7 maja Teatr Mały.

Federico Garcia Lorca nie od razu zyskał aplauz jako dramaturg. Sławę i rozgłos zapewniły mu utwory poetyckie. Sukces teatralny przyszedł dopiero wtedy, gdy znana aktorka hiszpańska Margarita Xirgu wystawiła w Barcelonie jego dramat "Mariana Pineda", grając w nim jednocześnie rolę tytułową. W 1930 r. odbyła się premiera "Czarującej szewcowej" w 1933 - "Krwawych godów", w 1934 - "Yermy", a w rok później - "Panny Rosity" także z Margaritą Xirgu w roli głównej. W połowie lipca 1936 r, Lorca ukończył "Dom Bernardy Alba" a w miesiąc później rozstrzelany został przez faszystów pod Grenadą. Rękopis "Bernardy" uratowali przyjaciele wywożąc go do Meksyku. Po raz pierwszy dramat ten został wystawiony w 1945 r. w Buenos Aires. Bernarda Alba, po życiu pełnym rozczarowań i zawodów staje się kobietą o żelaznych zasadach, stojącą na straży dobrych obyczajów swego domu. Jej córki, choć duszą się w tej zatęchłej atmosferze, nie mają odwagi opuś