Premiera " Ostatniego " Tomasza Łubieńskiego, sztuki napisanej na zamówienie Teatru Narodowego, jest wydarzeniem podwójnym - to ważny tekst w rewelacyjnej inscenizacji. Łubieński dotknął tematu arcypolskiego - mitologii szlachecko-ziemiańskiej. Poprzez historię jednego majątku - Różampola - spojrzał na historię pol­skich dworków i pałaców, które w XX wieku padły ofiarą wojen i komunizmu. Dwór z różanym ogrodem stał się w je­go sztuce nowym wcieleniem Czechowowskiego wiśniowego sadu, świadkiem dziejów i symbolem trwania. Demontaż szlacheckiego mitu Jednak zawiedzie się ten, kto w "Ostat­nim" będzie szukał sentymentalnej po­dróży w świat "Pana Tadeusza", "Nocy i dni" czy "Trędowatej". Zamiast senty­mentów na scenie oglądamy demontaż mitu szlacheckiego, jakiego od serialu "Boża podszewka" nie było w polskiej kulturze. Symbol polskości i patriotyzmu, jakim do dziś w świadomości wielu Polaków pozostał szlachecki dworek, u Łubień­s