W roku 1909 ukazała się w Krakowie niewielka książka. Autor: Józef Katerla, tytuł: "Róża", poniżej słowa: "dramat niesceniczny". Skromna książeczka wywołała prawdziwą burzę. Entuzjazm pa­triotycznej młodzieży (świa­dectwo Marii Dąbrowskiej) i ataki ze strony poli­tycznych doktrynerów. Na­wet dziwić się trudno - podejmowała przecież wciąż żywą i bolesną proble­matykę rewolucji 1905 roku. Atakowali endecy za postępo­we stwierdzenia, atakował SDKPiL za gloryfikację (do­mniemaną) ideologii PPS - Frakcji, atakowała wreszcie PPS - Frakcja za (jak twier­dzono) tendencyjne wypacza­nie ich postaw. Tylko naj­światlejsze umysły (Wacław Nałkowski, Stanisław Brzo­zowski) dostrzegały niepodwa­żalne walory tego dzieła Brzozowski napisał - "Skarga to straszna" i formuła ta dziś także wydaje się być trafna. Współcześnie opadły już emocje zrodzone doraźnym i bezpośrednim traktowaniem utworu, a przecież "Róża" po­została utworem �