Z bogatej i różnorodnej twórczości Romana Brandstaettera (ur. w 1906 r.) najbardziej znane są dramaty. Wielokrotnie grywano je na scenach całego kraju, a zwłaszcza takie pozycje jak: "Powrót syna marnotrawnego", "Ludzie z martwej winnicy", "Upadek kamiennego domu" czy "Król i aktor". Włodzimierz Maciąg tak charakteryzuje twórczość dramatyczną Brandstaettera: "Postacie swe buduje pisarz według reguł teatru klasycznego, czyni je rezonerami pewnych idei moralnych, albo nosicielami pewnych tragicznych konfliktów; w zasadzie postacie te są już ukształtowane zanim pojawią się na scenie, ukształtowane nie tylko na planie psychologicznym, ale i metafizycznym, są więc nosicielami pewnych przeznaczeń. Wiąże się to z charakterystycznym tokiem dialogu, z podniosłą, klasyczną redakcją wypowiedzi. Stąd prawdopodobnie silna skłonność pisarza do sztuk "kostiumowych", osadzonych w scenerii historycznej, sztuk przesuwających zainteresowanie widza ku problemom ogól