MACHIAVELLI, Florentyńezyk z epoki Odrodzenia zasłynął przede wszystkim jako twórca teoretycznych prac, których celem było nauczanie jak należy postępować w różnych dziedzinach życia, by osiągnąć zakreślony przez państwo lub człowieka cel. Stąd wszedł do języków całego świata termin "makiawelizm", oznaczający skuteczne, choć nie pozbawione, podstępu działanie.

Ale Machiavelli nie ograniczał się do pisania rozpraw teoretycznych. Stworzył komedie, służące tym samym celom, tyle że otwierał w nich oczy ludziom nie przy pomocy rozumowania, ale nieraz skuteczniejszej satyry. Jedną z tych komedii "Mandragolę" ujrzeliśmy właśnie na scenie Teatru Kameralnego. Ma ona wszystkie cechy teoretycznych prac autora, choć bohater jej nie dąży do żadnego doniosłego ogólnoludzkiego celu - po prostu celem jego jest zdobycie cudzej żony. Autor zgodnie z duchem swej epoki nie stroni w komedii od jaskrawych sytuacji, żongluje dialogiem, w którym mówi się bez osłonek o najbardziej wstydliwych dziedzinach spraw erotycznych. Nie waha się swą satyrą objąć przedstawicieli duchowieństwa, co w owym wieku XVI było pełną zuchwalstwa odwagą i godzi satyrą w możnych i bogaczy. Dla ludzi naszej epoki wiele satyrycznych sytuacji i prawd tej komedii nie utraciło swej aktualności i składa się na współczesny moralitet. Reżyseria Jana K