Z końcem czerwca wystąpił go­ścinnie we Wrocławiu Teatr Na­rodowy, prezentując zrealizowane na Małej Scenie "Relacje" Hanny Krall. Był to festiwalowy rema­nent ostatniego festiwalu polskich sztuk współczesnych, przerwane­go - jak wiadomo - z powodu żałoby ogłoszonej po śmierci kar­dynała Stefana Wyszyńskiego. Dobrze, że obejrzeliśmy to przedstawienie, szkoda, że z opóź­nieniem, gdyż żywotność tego ro­dzaju teatru aktualnego jest krótka, nawet bardzo krótka w dniach, w których czas nam bieg­nie szybciej niż kiedykolwiek. W sensie zawartości informacyjnej "Relacje" dzisiaj już mało kogo wzbogacają lub szokują. Nie można ich jednak krzywdzić stwierdzeniem, że nie interesują. Monologów robotnika, który w 1956 torował Gomułce drogę do władzy, a gdy stał się niewygod­ny został odstawiony; prostej ro­botnicy, która stała się jednym z symbolów polskiego sierpnia na Wybrzeżu; sekretarza komitetu wojewódzkiego, któremu w 1976 roku