Jeżeli przedstawienie (po raz pierwszy w mojej boga­tej "karierze uczniowskiej") zastaje przez całą klasę przyjete bez najmniejszej nawet próby skrytykowania insty­tucji teatru, jego działalności: jak to już niejednokrotnie by­wało, celowości jego egzysten­cji - jest to zjawisko nienor­malne. Jeżeli w trakcie oglądania przedstawienia pewien mój kolega nie miał czasu na tra­dycyjną w takich sytuacjach czynność konsumpcji czterech bułek z kiełbasą, to jest to zjawisko szokujące. Jeżeli ogromna większość społeczności klasowej w kilka dni po przedstawieniu wybiera za temat do wypracowania klasowego z języka polskiego temat, który przedtem brzmiał jak wyrok śmierci: "Recenzja ze sztuki teatralnej" - to jest to zjawisko godne prac nau­kowych z dziedziny: psycho­logii, socjologii, filozofii itp. Zostawiając jednak nauko­we wytłumaczenie tego zja­wiska dostojnym profesorom z Uniwersytetu Jagiellońskiego zajmę się spreparowaniem uczniowsko-skrom