Inaugurując występy teatralne w Panoramie Kulturalnej Lublin zaczął uroczyście "Wyzwoleniem" w reżyserii Kazimierza Brauna i scenografii Jadwigi Pożakowskiej. Nie wiem czy wybór tego właśnie przedstawienia (z roku 1972) był najszczęśliwszy, jako że ten dramat Wyspiańskiego został w ostatnich latach mocno wygrany w stolicy. Ale stało się. Zachowajmy więc - z należną życzliwością dla gości - perspektywą lubelską w ocenie. Braun zrobił z "Wyzwolenia* wyciąg publicystyczny. Wyciąg, który zburzył całą dramaturgię utworu i wysterylizował z niej ciąg myśli skupionych wokół kilku żywych spraw Polaków. Reżyser skomponował to przejrzyście i konsekwentnie, postępując na odwrót niż ci, którzy z nie dramatycznej materii poetyckiej chcą stworzyć teatralność na scenie: utwór bardzo teatralny sprowadził do recitalu wypowiedzi poety (Konrad przypomina nawet w charakteryzacji Wyspiańskiego). Całość więc zamieniła się niemal w jedną rozmow�