W wilii na wyspie Rosvannoy, położonej na Morzu Nor­weskim, pod kręgiem polarnym, tuż przed nastaniem sześciomiesięcznej pory nocnej, spotykają się dwaj mężczyźni: gospodarz domu, wybitny pi­sarz, noblista - Abel Znorko i odwiedzający go dziennikarz Erik Larsen. Kiedy odsłania się kurtyna, ciemność przeszywają świecące na niebie gwiaz­dy. Po chwili, gdy oczy przyzwyczajają się do półmroku, okazuje się jednak, że scenę od góry zamykają małe lamp­ki ukształtowane na gwiezdne zbiory. Słychać jeszcze jakieś wystrzały, głu­cho brzmiące i lekko sztuczne. Wresz­cie na scenie pojawiają się mężczyźni - Abel (Tadeusz {#os#857}Huk{/#}) oraz Erik (Piotr {#os#811}Cyrwus{/#}) i zaczynają rozmowę. "> Wariacje enlgmatyczne>, wariacje na temat melodii, której nie słychać... Ukryta melodia, której się można domyślać, która pojawia się i znika, me­lodia, którą musimy sobie wyobrazić, enigmatyczna, nieuchwytna (...) Ko­biety są właśnie j