"Krawiec" wyskoczył z szuflady Mrożka nieoczekiwanie i narobił sporego zamiesza­nia. Napisany przed "Operetką" (1966), w 1964, czytany po niej, wydaje się jej bliskim kuzynem. Obie sztuki rozgrywają się na wietrze historii, w czasach prze­wrotu, w obu ważną (u Mrożka tytu­łową) postacią jest dyktator mody, wielki krawiec. Mrożek jednak ina­czej słuchał wykładów historii aniżeli Gombrowicz: dlatego Karlos przegry­wa, a Albertynka triumfuje. Bo też czym innym są nagość i młodość Al­bertynki, czym innym "natura" któ­rej tak namiętnie hołduje Karlos. Aby jednak czytelnik mógł uchwy­cić te różnice, przypomnijmy treść "Krawca" (druk. w "Dialogu" nr 11, 1977). Jesteśmy na alegorycznym dworze absolutnego monarchy, Eks­celencji. Ekscelencja właśnie przy­mierza u krawca nowy strój swego majestatu, kiedy do pałacu wdzierają się barbarzyńcy pod wodzą Onuca. Krawcowi udaje się na krótko po­wstrzymać ich napór, ukryć eks-Ekscelencj�