Wbrew pozorom sztuki asceniczne dają się inscenizować, albowiem stwarzają dużą swo­bodę i możliwości interpretacyjne. Do nich należy z pewnością "Nie-Boska komedia" Z. Krasiń­skiego, znana raczej z obowiązkowej lektury szkolnej, acz dotychczas była już wystawiana na wielu scenach także za granicą. Ciekawi zatem byliśmy, jak uporał się z tyra drama­tem młody reżyser Henryk Adamek, który wystawił go na deskach Teatru Nowego w Zabrzu (premiera 22 bm.). I trzeba powiedzieć, że uda­ło mu się "ujarzmić" ów wielowątkowy utwór, z ustawicznie zmieniającymi się miejscami akcji, napisany w konwencji teatru roman­tycznego. Przede wszystkim wsparła inscenizację niezwy­kle ciekawie rozwiązana scenografia autorstwa Woj­ciecha Jankowiaka, której umowna konstrukcja ze wznoszącym się podestem i fortepianem pośrodku - utrzymana w czarnych od­cieniach - łączyła miejsca akcji, które należało sobie wyobrazić: kościół, ogród, widziadła, komnatę