O czym jest sztuka "Po deszczu"? O ludziach zatrudnionych w wielkiej korporacji, w której wszyscy biorą udział w wyścigu szczurów. Jedynie dach drapacza chmur, gdzie spotykają się, by palić zabronione papierosy, stanowi azyl normalności. O samotności. O miłości. O zawiści. O utracie indywidualności i uczuć. O skretyniałych sekretarkach ślepo podążających za modą i szefowych z przerostem ambicji. O tym, jak wygląda świat z wysokości kilkudziesięciu pięter, gdy wszystko jawi się jako małe i nieważne. O lęku wysokości. O manii samobójczej. O oczekiwaniu na deszcz, który nie pada od dwóch lat. O końcu świata. Najbardziej jednak jest to sztuka o paleniu papierosów, na swój sposób gloryfikująca ten nałóg. Tylko palenie może prowadzić do integracji i pozyskania przyjaciół w nieludzkim świecie. Tylko palenie pozwala na nieposłuszeństwo wobec systemu. Ale spokojnie, na scenie Teatru Powszechnego nikt nie pali naprawdę. Aktorzy kunsztownie udają