teza pierwsza: główną realną siłą nie tylko produkującą, lecz inicjującą, kontrolującą i uzdrawiającą są w gospodarce socjalistycznej robotnicy, wspomagani przez przedstawicieli swojej partii. Teza druga: pieniądz, podobnie jak przemysł, jest siłą niszczącą i demoralizującą. Teza trzecia: kobieta może znaleźć pełnię życia i szczęścia jedynie w macierzyństwie. Problemy bardzo różne, jak różne są trzy sztuki "z tezą", jak różne są ich sceniczne realizacje, które zrelacjonuje ten artykuł. Łączy je - sztuki i przedstawienia - jedna elementarna cecha: postawa ich bohaterów wobec otaczającego ich świata, postawa aktywna, usiłująca zmienić - w skali jednostkowej lub społecznej - ten świat. Teza pierwsza jest osnową sztuki Aleksandra Gelmana "Protokół pewnego zebrania" (teatralna wersja granego aktualnie u nas filmu radzieckiego "Premia" S. Mikaeliana wg scenariusza Gelmana). Zdumiewający "produkcyjniak": przez dwie i pół godziny u