Czytam stary afisz: "Teatr Miejski w Krakowie, w sobotę dn. 28 lutego 1903 r., po raz pierwszy WYZWOLENIE, dramat w 3 aktach, napisał Stanisław Wyspiański. Osoby: PP Tarasiewicz, Mielewski, Puchalski... Czechowski, Sobiesław, Zelwerowicz, Przybyłowicz... Jednowski, Bronicz, Pawłowska, Kotarbiński, Dulębianka... Erinje: PP Sulima, Kosmowska, Sokoliczówna, Zawadzka... Nowa dekoracya pędzla p. J. Spitziara, ceny miejsc zwyczajne, początek o godzinie 7. - koniec o godzinie 10, 1/2. - Za bilety kupione Kasa pieniędzy nie zwraca." W grudniu 1973 jadę na Wyzwolenie do Jeleniej Góry. Czego dziś - w dalekiej Polsce - będzie chciał od nas, widzów, i od siebie, zauroczony poetycką sugestywnością tamtych Gustawów i Konradów ich intelektualny antagonista, duchowe dziecko chorowitego malarza, rysownika i poety - Konrad z Wyzwolenia, ten ironicznie nadświadomy autokrytyk i przenikliwy cenzor wspólnej jaźni Polaków; bohater z typu owych "rozumnych w szale", którym "poż