EN

1.02.2001 Wersja do druku

Pracuję, więc jestem

W finale "Trzech sióstr" Antoniego Czechowa najmłodsza z sióstr - Irina - mówi: "trzeba pracować, tylko pracować! [...] będę uczyła w szkole i cale życie oddam tym, którym może to będzie potrzebne. Teraz jest jesień, niedługo przyjdzie zima, zasypie wszystko śniegiem, a ja będę pracować, pracować..." Niektórzy z bohaterów Czechowa pogrążeni w marazmie, ogarnięci bezczynnością, przyzwyczajeni do nicnierobienia, spędzający czas na wizytach, posiłkach, rozrywkach, bardziej lub mniej wyrafinowanych rozmowach, w pracy zaczęli upatrywać jedną z największych wartości. Praca miała nadać sens ich rozmywającej się w nudzie codzienności, trwonionemu życiu. Irina wypowiada swoje znaczące słowa w 1901 roku, wtedy to Czechow opublikował "Trzy siostry". Blisko wiek później w innym dramacie, napisanym w 1993 roku, czytamy: "teraz jestem spokojna, bo wiem, co mam robić: przestać pracować! nie trzeba pracować, nikt nie powinien pracować, praca to gówn

Zaloguj się i czytaj dalej za darmo

Zalogowani użytkownicy mają nieograniczony dostęp do wszystkich artykułów na e-teatrze.

Nie masz jeszcze konta? Zarejestruj się.

Tytuł oryginalny

Pracuję, więc jestem

Źródło:

Materiał nadesłany

Więź nr 2

Autor:

Malwina Głowacka

Data:

01.02.2001

Realizacje repertuarowe