Wydarzeniem bieżącego sezo­nu teatralnego w Warszawie nie okazały się ani "Dziady" Mic­kiewicza przykrojone przez A. Hanuszkiewicza na scenę Tea­tru Małego, ani też "Krawiec" Mrożka odkurzony przez Teatr Współczesny. Okazała się nim natomiast "Róża" Stefana Że­romskiego w wykonaniu teatru... z Kielc, jaki wystąpił gościnnie na zaproszenie warszawskiego Teatru Polskiego. Niestety, przedstawienie wystawione zo­stało na stołecznej scenie tylko dwa razy, a telewizyjnego "Pe­gaza", kierującego się ciągle nadzwyczaj oryginalną, daleką od społecznej istotności optyką, przy tym nie było. Tymczasem "Róża" w wyko­naniu kieleckiego Teatru im. Żeromskiego okazała się wyda­rzeniem nie lada. Zarówno pod względem aktorskim jak i insce­nizacyjnym. Adaptacja Andrze­ja Ochalskiego jak i reżyseria Henryka Giżyckiego potrafiły wydobyć z tej pozycji naszej klasyki narodowej nie tylko warstwę refleksji historycznej, ale i szereg odniesień do bieżą­cej