Okrzyknięcie kogoś "reżyserem z pomysłami" brzmi już dziś niczym przezwisko. Ale jak do­tąd czekaliśmy nadaremnie na choreografa z pomysłami. I oto Jerzy Makarowski, autor pra­premierowej inscenizacji baletu Grażyny Bace­wicz "POŻĄDANIE" zaspokoił ten głód. Na dużej scenie warszawskiego Teatru Wielkiego (do­tychczas raczej zachowawczej w doborze reper­tuaru i typie inscenizacji) dzieją się rzeczy nie­zwykłe. Tancerze zjeżdżają po pochylniach, fruwają w ogromnych elastycznych "pończochach", spuszczanych ze sznurowni, walczą ze splotem obłych, monstrualnej wielkości węży z nadmu­chanej folii (przy czym skojarzenie z wężami należy do bardzo odległych i eleganckich...), jest dużo pozorowanej nagości, jest niesamowita sylwetka Śmierci, migają kolorowe światła. Według klucza interpretacyjnego zamieszczone­go przez Makarowskiego w programie, leitmotivem treści widowiska jest Lęk - lęk człowie­ka przed człowiekiem oraz lęk biologiczny prz