Fala zachwytu literaturą fantasy dotarła i do teatru: po ekranizacjach "Harry'ego Pottera", "Władcy pierścieni", "Wiedźmina" - także i teatr próbuje włączyć się w ten nurt. Stąd zapewne naprędce układane pokrewieństwa: Ged, bohater trylogii Ursuli Le Guin - jak czytamy w programie do spektaklu zrealizowanego w krakowskiej Grotesce - to "starszy brat Harry'ego Pottera". Zestawienie nieco na wyrost, trochę nawet deprecjonujące wartość adaptowanego utworu. Przy tym wydaje się, że wybór akurat tego dzieła może być z paru względów interesujący: właśnie teatr lalkowy może być dlań znakomitym medium, może dawać szansę wydobycia znaczeń nieosiągalnych dla filmu czy nawet w procesie lektury. Niejednoznaczność ontologiczna postaci, przemieszanie poziomów egzystencji tak istotne w trylogii Ursuli Le Guin nabierają w teatrze lalkowym wyrazistości, stają się dotykalne, uchwytne. Wymagają od razu głębokiej interpretacji tekstu - i od razu, w momencie p