"Płatonow", wyreżyserowany przez Jerzego Jarockiego w Teatrze Polskim jeszcze przed pożarem, w zgodnej opinii krytyki uchodzi za jedno z najważniejszych i najwybitniejszych krajowych przedstawień ostatnich lat. Przysporzyło wrocławskiej scenie wiele laurów, cementowało zespół i pomogło przetrwać trudne chwile po katastrofie. Z długo nie docenianej młodzieńczej sztuki Czechowa, w której można dziś dopatrywać się zalążków wszystkich jego późniejszych dramatów, przenikliwy inscenizator wykroił materiał na frapującą, podszytą ironią i humorem, współcześnie, mimo realiów minionej epoki, brzmiącą przypowieść o ludzkiej, być może wiecznej "niedojrzałości do życia". Rzecz teatralnie frapująca. Działa na intelekt, wyobraźnię i emocje. Może służyć za wzór reżyserskiej perfekcji. Wrocławskie przedstawienie "Płatonowa" unaoczniło chyba najwymowniej, jak wyrównanego i rzetelnego zespołu aktorskiego dorobił się Teatr Polski. Jest w nim