O teatrze świadczą oczywiś­cie przede wszystkim insceni­zacje, przedstawienia. Teatr Polski począł sobie w tym se­zonie śmiało. Jako pierwszy w Polsce sięgnął po "Ocalonych" głośnego współczesnego dramatopisarza angielskiego Ed­warda Bonda. Londyńska pra­premiera odbyła się w 1965 ro­ku, ale tylko jako wieczór klu­bowy; nie pozwoliła grać tej sztuki cenzura i dopiero w kil­ka lat po jej zniesieniu w An­glii "Ocaleni" mogli wejść le­galnie na scenę. Od chwili napisania "Oca­lonych" przez sceny przeto­czyła się fala sztuk mniej lub więcej szokujących publicz­ność. Utwór Bonda pozostał jednak nadal jednym z śmiel­szych, bezkompromisowych spojrzeń na obraz współczes­nego społeczeństwa angielskie­go. Obnaża największe zagro­żenie człowieka - pustkę ży­ciową, bezmyślną egzystencję z dnia na dzień, wyzwalającą nieraz najgorsze instynkty. Bond nie występuje w roli moralizatora. Nie karci i nie gro­mi. Pokazuje po prostu swo