Nie pamiętam, kiedy doznałam tak głębokich przeżyć. A jednak wiem: to było także za sprawą Ani Seniuk blisko rok temu, na opracowanym i reżyserowanym przez nią spektaklu-oratorium "Nie-boska Symfonia" Zygmunta Krasińskiego z muzyką Macieja Małeckiego. Tydzień temu zatelefonowała Ania i wieczorem znalazłam się w Teatrze Collegium Nobilium Akademii Teatralnej przy ulicy Miodowej w Warszawie na spektaklu dyplomowym studentów IV roku wydziału aktorskiego, którym opiekuje się profesor Seniuk. Premiera "Letników" Maksyma Gorkiego w reżyserii Eugeniusza Korina odbyła się parę dni wcześniej - piątego grudnia. Spodziewałam się, że będzie to interesujący wieczór, ale rzeczywistość przerosła moje najśmielsze oczekiwania. Przez trzy godziny (z przerwą 15-minutową) przebywałam w innym świecie, w świecie piękna, mądrości oraz entuzjazmu i rozbuchanej, cudownej młodości. Chłonęłam wszystkimi zmysłami poczynania grupy młodych, którzy decydując s