Józef Nowak podjął się wdzię­cznego, lecz trudnego zadania. W godzinnym monodramie ukazuje młodego chłopa, który w okresie międzywojennym wyjechał do USA z rodzinnego Mazowsza poszukując zarobku. Przygody owego Janka Maczu­gi opisał polski dziennikarz w USA, Adam Kujtkowski, w poe­macie rozpoczętym za oceanem, a dokończonym po powrocie do kraju w latach sześćdziesiątych. Podobieństwa z "Panem Bal­cerem" Konopnickiej mogłyby mylić. Adam Kujtkowski, uro­dzony w Ameryce, wychowany przed wojną w Polsce i znów w USA osiadły, poznał z autop­sji życie wychodźstwa polskie­go. Obserwował robotników, słuchał opowiadań ojca. Czuje się tu aurę autentycznego do­świadczenia. Marek Tadeusz Nowakowski, współpracownik telewizji i ra­dia, spróbował z tego materiału "wykroić" scenariusz. Uczynił to zręcznie, widowisko w Teatrze Dramatycznym wyreżyserował, scenografię powierzył Irenie Burkę. Na kameralnej scenie umieszczono niewiele elemen­tów: pos