Dwie damy: matka i córka wybierają się na letni wypoczynek do nadmorskiego kurortu. Zaprosiły do swego do­mu młodego dramatopisarza, który odniósł wielki sukces. Tak zaczyna się "U celu" - sztuka Thomasa Bernharda, pro­zaika, dramaturga i poety au­striackiego. - Sztuki Bernharda w atmo­sferze są trochę jak filmy Ber­gmana. Literacko, też w atmos­ferze, można odwołać się do Strindberga. Bernhard konstruu­je doskonałe postaci. W jego dra­matach jest zawsze jedna rola bardzo bogato mówiona, a jed­na prawie niema. W "U celu" po­stacią "mówiącą" jest Matka, którą gra Maja Komorowska. Sztuka "U celu", jak wszystkie dobre dramaty, jest o życiu. Właściwie jest to sztuka autobiogra­ficzna, rozłożona na trzy posta­ci - mówi reżyser Erwin Axer. Sam Bernhard tak napisał o sztuce "U celu": Jest to rodzaj poematu symfoniczno-dramatycznego, składającego się z dwóch fraz, jednej wolnej i dru­giej jeszcze wolniejszej, tak można by powiedzieć. Pojaw