Wśród innych materiałów słu­żących w teatrze do zatykania miejsca, w którym powinna znajdować się dramaturgia, szcze­gólną pozycje zajmuje adaptacja. Jest to gatunek twórczości niesły­chanie modny i jego kariera zdaje się rokować nadzieje na przyszłość. Prawie każdy współczesny reżyser ciągle przecież coś adaptuje, a co najważniejsze powstał już wręcz od­rębny zawód - "adaptatora". Adap­tator, to ktoś, kto nie pisze, tylko przerabia najróżniejsze teksty, oczy­wiście cudze, przygotowując je do wystawienia w postaci widowiska dramatycznego. Posądzani nieraz o żerowanie na dorobku innych, adap­tatorzy powołują się chętnie na przykład Szekspira, który, jak wia­domo, też był adaptatorem. Współczesna adaptacja, posiadają­ca już spora tradycje, ma również i inne cechy rozwiniętego gatunku literackiego. Dzieli się na różne od­miany, zależnie od stanowiącego jej przedmiot materiału, bądź też od typu widowiska, dla któreg