"W starym piecu diabeł pali" - mogłoby brzmieć motto starorzymskiej komedii "Kupiec". Traktuje ona o kłopotach podeszłego wiekiem ojca rodziny, który - zamiast dawać dobry przykład synowi - usiłuje mu odbić piękną dziewczynę. Autor, Titus Maccus Plautus (250-184), zapożyczał chętnie wątki komedii, głównie od pisarzy greckich, ale przetwarzał je na swój sposób, tworząc dzieła o własnym indywidualnym stylu, jak: "Żołnierz Samochwał", "Skarb" czy "Bracia". Po dziś dzień przemawia do odbiorców zawarty w nich humor i dowcip oraz satyra na pewne, zawsze aktualne, ludzkie cechy. Także - kunsztowny warsztat dramaturgiczny: sposób kształtowania typów postaci oraz sytuacji komediowych, zaskakujących nagłymi zwrotami akcji, powikłaniami, nieporozumieniami. Plaut nie lubił sztywnych, ustalonych konwencji scenicznych, chętnie je burzył lub traktował z przymrużeniem oka, dostarczając widzom coraz to nowych niespodzianek. Wystawianie sztuk Plauta "awangard