FOTOGRAFIA Czechowa, za­mieszczona w programie war­szawskiego przedstawienia "Płatonowa", przedstawia nam sympatycznego "młodzieniaszka o dziecinnej jeszcze twarzy i oczach wyrażających stanowczość. Jest to zdjęcie prawdopodobnie z okresu, w którym Czechow pisał tę swoją sztukę. "Płatonow", odnaleziony przypadkowo, narobił wiele szumu i zyskał duże powodzenie na Za­chodzie, by via Paryż, Londyn, Mo­skwa ujawnić się widzowi polskie­mu na scenie Teatru Dramatyczne­go w Warszawie. Gratka dla tea­tru niebywała, tym więcej, że trud­ności obsadowe nie były dla tej sceny zbyt wielkie. Nie udał się warszawski "Płato­now". Reżyser przedstawienia, Adam Hanuszkiewicz, zręcznie doko­nał koniecznej operacji na tekście, bezlitośnie wyciął niemal połowę postaci, rozrzedzając przy tym nad­miernie gąszcz sytuacji i typów, na tle którego mogła wyraziściej wy­stąpić wiotka sylwetka tytułowego bohatera. "Płatonow" to nie tylko sztuka, która rzuca