Jan Mieroszewski
MIEROSZEWSKI Jan (24 VI 1789 - 9 XI 1867 Kraków), dyr. teatru. Był synem Stanisława Mieroszewskiego, ordynata mysłowickiego i Kunegundy ze Zborowskich. Rozpoczął karierę w administracji państwowej Księstwa Warszawskiego. Po klęsce Napoleona przeniósł się do Krakowa i pełnił tam różne funkcje publiczne: był reprezentantem w sejmie, senatorem Wolnego Miasta, dyr. policji. Pisał też wiersze oraz prace historyczne i polityczne. Od 1 Xl 1830 otrzymał na dziesięć lat antrepryzę t. krakowskiego. Wynajął dawny kościół św. Urszuli przy ul. św. Jana i w ciągu trzech miesięcy przerobił go na t. (otwarty 30 XII 1830). "Stworzono repertuar jak najlepszy - pisał K. Estreicher - sprawiono nowe ubiory i dekoracje i utworzono orkiestrę z doboru najlepszych muzyków". Wkrótce potem M. w związku z rozruchami politycznymi wywołanymi trwającym w Królestwie powstaniem został zwolniony ze stanowiska dyr. policji i w obawie przed demonstracjami wyjechał z Krakowa. W listopadzie 1831 mianował dyr. artyst. Sz. Niedzielskiego, a wkrótce przekazał przedsiębiorstwo J. Pfeifferowi, nominalnie jednak do 1840 był dyr. t. krak. i zatrzymywał dla siebie połowę subwencji rządowej.
Bibl.: Estreicher: Teatra; S. i S. Mieroszewscy: Wspomnienie lat ubiejtych, Kraków 1964; Afisz teatr. 1967 nr 2; Rocz. Biblioteki PAN w Krakowie, XIII, Kraków 1967 (Z. Jabłoński).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973