Osoby

Trwa wczytywanie

Eleonora Królikowska

KRÓLIKOWSKA Eleonora Helena, z domu Kukule lub Kukuła, pseud. Płaszowska, Płaszewska (1847 Podgórze k. Krakowa lub 22 II 1850 Kraków, lub 3 I 1850 - 29 XI 1918 Poznań), aktorka. Była córką Józefa Kukule i Marii z Góreckich, żoną - Kazimie­rza K. Data i miejsce ur. 22 II 1850 podane są w pozn. aktach meldunkowych, wydają się jednak mniej praw­dopodobne (data ur. 3 I 1850 pochodzi z napisu na grobowcu znajdującym się na cmentarzu starofarnym w Poznaniu). Podobno pochodziła z rodziny węgier­skiej. Informacje z pierwszego okresu jej działalności (1861-73, kiedy używała pseud.) nie są zupełnie pewne. Jesienią 1861 występowała w zespole K. Łobojki w Nowym Sączu, w 1865 w zespole K. Sulikowskiego w Tarnowie, w 1869 tamże u K. Łobojki, w 1870 u K. Łobojki w Piotrkowie, następnie u M. Knapczyńskiego w Kaliszu, w 1871 u P. Ratajewicza w Lublinie i warsz. t. ogr. Eldorado, potem u K. Królikowskiego w Koninie i Słupcy. 28 IV 1873 wyszła za aktora Ka­zimierza K. i odtąd używała na scenie jego nazwiska. W 1873 występowała w zespole J. Teksla w Płocku, w sez. 1873/74 u P. Ratajewicza w Piotrkowie, u W. Dębskiego w Kielcach (luty-marzec 1874), w 1874-75 u M. Krauzego, w 1877 u J. Rybackiego w warsz. t. ogr. Alkazar, we wrześniu u B. Kremskiego i H. Wój­cickiego w Płocku, potem u J. Rybackiego w Radomiu (październik-grudzień), w grudniu u S. Brekera w Olkuszu, w 1878-80 u B. Kremskiego i H. Wójcickiego (z przerwą w lecie 1879, gdy grała u J. Puchniewskiego w warsz. t. ogr. Alhambra), w 1881 u B. Kremskiego w Radomiu (maj-czerwie:), 1831-83 w t. pozn., 1883-84 w Płocku najpierw u J. Grabińskiego, potem u J. Otrembowej, jesienią 1884 w zespole swego męża w Łowiczu, w 1885-88 u J. Puchniewskiego. Od 1888 do końca życia grała stale w t. pozn. (z wyjątkiem okresu: październik 1896-sierpień 1897, kiedy występowała w zespole E. Majdrowicza i M. Skirmunta na Pomorzu, i krótkiego okresu w sez. 1901/02, kiedy grała w So­snowcu w zespole F. Felińskiego). Na sez. letnie wy­jeżdżała na występy do warsz. t. ogr. Wodewil (1889, 1890, 1891). 20 IV 1907 obchodziła w Poznaniu jubi­leusz trzydziestopięciolecia pracy artystycznej. Początkowo grała role naiwnych i amantek, b. wcześnie (już w latach siedemdziesiątych) zaczęła występować w rolach charakterystycznych oraz szlachetnych ma­tek, jak np. Eulalia ("Marcowy kawaler"), Ciocia Belcia ("Gęsi i gąski"), Żegocina ("Pan Damazy"), Millerowa ("Intryga i miłość"), Wdowa ("Balladyna"). Cieszyła się dużym uznaniem publiczności pozn., która także po ustąpieniu K. ze sceny uczęszczała na jej benefisy, a nawet zamierzała w 1925 ufundować jej pomnik za zasługi dla sceny poznańskiej.
Bibl.: Koryzna 1 s. 148, 150, 168; PSB XV (Z. Jabłoński); Raszewski: Z tradycji teatr.; 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 339-397; Pam. teatr. 1959 z. 4 (J. Got); Kur. warsz. 1870 nr 232; 1925 nr 97; Kur. pozn. 1917 nr 42, 1918 nr 276; Dz. pozn. 1907 nr 32; Mika.
Ikon.: Fot. pryw. - MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji