Osoby

Trwa wczytywanie

Henryk Jarecki

JARECKI Henryk (6 XII 1846 Warszawa - 18 XII 1918 Lwów), kapelmistrz. Był synem członka orkie­stry WTR Józefa J. Kształcił się w Instytucie Muzycz­nym w Warszawie (był uczniem S. Moniuszki). Od 1858 należał do zespołu WTR, początkowo zapewne jako chórzysta, a od 1864 jako kontrabasista w orkie­strze. W styczniu 1872 zaangażowany został jako ka­pelmistrz do t. pozn., a w marcu tego roku po za­kończeniu sez. w Poznaniu, przeniósł się do t. lwow. na stanowisko drugiego kapelmistrza (obok J. Schurera). Wkrótce został głównym kapelmistrzem t. lwow. i na tym stanowisku pozostał (z przerwami) do 1900. Ustąpił m.in. na pewien czas w 1882 wskutek kon­fliktu z dyr. A. Miłaszewskim. W 1877 dyrygował gościnnie orkiestrą Pasdeloup w Paryżu. Jako kapel­mistrz i kierownik muz. t. lwow. zdobył sobie duże uznanie. Był też cenionym kompozytorem, autorem utworów symfonicznych i oper: "Mazepa" (1876), "Mindowe" (1880), "Jadwiga" (1886), "Barbara Radziwiłłów­na" (1893). Żoną jego była Maria ze Szczepanowskich.
Bibl.: Błaszczyk: Dyrygenci; PSB X (Z. Lissa); H. Riemann: Musik Lexikon, Mainz 1959; SMP.
Ikon.: J. Holewiński: Portret, drzew., Kłosy 1886 nr 1076.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji