Adolf Kozieradzki
KOZIERADZKI Adolf (18 VI lub 30 IX 1835 Sokołów - 14 XI 1901 Warszawa), śpiewak, reżyser. Był synem Franciszka K. i Małgorzaty z Domanowskich, bratem - Emilii K. Śpiewu uczył się u J. Quattriniego. Debiutował w 1859 w WTR (na scenie T. Wielkiego) 23 VII w partii Rudolfa ("Lunatyczka"), 24 VIII w partii Króla ("Diana de Solanges"), i został zaangażowany do WTR, gdzie występował (z krótkimi przerwami) do 1894. Śpiewał ponad sto partii basowych; celował w partiach komicznych, szczególnie w operach buffo i operetkach. Śpiewał m.in. partie: Miecznika ("Straszny dwór" - pierwsze wystawienie), Stolnika ("Halka"), Chorążego ("Hrabina"), Lorda Elforda ("Czarne domino"), Kuna ("Wolny strzelec"), Bartola ("Cyrulik sewilski"), Bucefala ("Don Bucefalo"), Inkwizytora ("Don Carlos"), Mefista ("Faust"), Kryspina Cholewę ("Doktor Kryspin"), Leporella ("Don Juan"). W 1872 zaangażowany został na stanowisko reżysera opery włos. w Petersburgu i Moskwie (kontrakt ten odnawiano przez 7 lat). W 1880 był reżyserem operetki w T. Małym w Warszawie. W 1882 objął stanowisko drugiego reżysera opery WTR (debiutował operą "Carmen" 5 VII 1882). Pierwszy wprowadził na scenę pol. "Tannhausera", "Rabusia", "Noego", "Manon" J. Masseneta; 15 VI 1890 obchodził jubileusz trzydziestolecia pracy artyst., a w 1893 - trzydziestopięciolecia. 31 XII 1894 przeszedł na emeryturę i opuścił teatr. Żonaty był z Eugenią de Rochetin.
Bibl.: Album teatr. II s. 54 (il.); Goślicki: Pamiętnik 1870, s. 7, 1871 s. 6; Owerłło; PSB XIV (J. Grubowski); SMP; EMTA 1881 nr 4, 1889 nr 290, 1893 nr 492 (il.), 1901 nr 47 (il.); Kur. warsz. 1859 nr 192, 193; Kur. teatr. 1902 nr 1; Krogulski.
Ikon.: Fot. pryw. - IS PAN, MTWarszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
