Osoby

Trwa wczytywanie

Halina Starska

STARSKA Halina, właśc. Starkiewicz, zamężna Piasecka (13 I 1888 Kraków - 27 VIII 1957 Kielce), aktor­ka, reżyser, dyr. teatru. Była córką Józefata S. i Wandy z Nowickich. Ukończyła Liceum sióstr Urszulanek i kursy im. Baranieckiego w Krakowie. Do zawodu aktorskiego przygotowywała się pod kier. A. Zelwero­wicza i J. Kotarbińskiego. Debiutowała w 1908 w T. Małym w Warszawie. Następnie zaangażowała się do t. łódz. i występowała tam do 1911. W sez. 1911/12 występowała w T. Zjednoczonym w Warszawie, w 1913-14 w T. Polskim, w sez. 1914/15 w T. Powszech­nym. W 1915 została ewakuowana do Rosji przebywała tam do 1920, występując w 1916 w T. Polskim w Mo­skwie. Po powrocie do kraju występowała początkowo w warsz. T. Maska (1922), Komedia i T. im. Bogusław­skiego (1922/23), w czerwcu 1923 gościnnie w Ciecho­cinku, Włocławku, Płocku, Lublinie, Łodzi i Sosnowcu. Od 1923 do 1925 należała do zespołu T. Miejskiego w Łodzi, w 1925 występowała w warsz. T. Komedia, w 1926 w T. im. Bogusławskiego, następnie została zaangażowana (od sez. 1926/27) do T. im. Słowackiego w Krakowie, gdzie pełniła również funkcje reżysera (od sez. 1928/29). W 1929 przeniosła się do Warszawy i kierowała (z J. Strzelecką) młodzieżowym T. Jaskółka w Pomarańczami. Była to "pierwsza u nas nie komer­cjalna i na prawdziwie artystycznych założeniach oparta scena młodego widza" ("Teatr i Film" 1957 nr 11). W sez. 1933/34 należała ponownie do zespołu T. Miej­skiego w Łodzi. W 1937 kierowała młodzieżowym t. "Płomyczka" przy ZNP w Warszawie, a po jego likwidacji na polecenie ZASP zorganizowała t. bezro­botnych aktorów pod nazwą Nasz Teatr. II wojnę świat. spędziła w Warszawie. Była przez jakiś czas więziona na Pawiaku (1940). Po wojnie, w 1946-48 występowała w warsz. T. Dramatycznych. W 1949-50 jako aktorka i reżyserka należała do zespołu T. im. Jaracza w Olszty­nie, a od 1951 do końca życia pracowała w T. im. Że­romskiego w Kielcach. Była "obdarzona bardzo intere­sującą aparycją, o wyjątkowo pięknych i wymownych oczach, o smukłej i wdzięcznej sylwetce, odznaczała się nie tylko talentem, ale i ogromną kulturą". ("Teatr i Film" 1957 nr 11). Grała m.in. Elsinoe ("Irydion"), Salomeę ("Sen srebrny Salomei"), Dianę ("Fantazy"), Ludmiłę ("Wędrowiec i kobieta"), Baronową ("Kapelusz słomkowy"), Rachelę i Marynę ("Wesele"), Infantkę ("Cyd"), Dulska ("Moralność pani Dulskiej"), Matkę ("Odezwa na murze"). Reżyserowała m.in. "Simone" i "Cień".
Bibl.: Lipiec: Zelwerowicz i scena łódz.; Lorentowicz: T. Pol­ski; Misiorny: Teatry Ziem Zachodnich; Szczublewski; Artyści i urzędnicy; Wroczyński: Pół wieku; Teatr i Film 1957 nr 11 (il.); Życie Warsz. 1957 nr 201; Afisze, IS PAN. Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa, zb. Z. Koczanowicza.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

9 zdjęć w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji