Osoby

Trwa wczytywanie

Edward Webersfeld

WEBERSFELD Edward, pseud. E. Tkaczopolski (1846 Lwów - 4 VIII 1918), aktor, dyr. teatru. Był mężem -> Ludwiki W. Ukończył gimn. w Rzeszowie. Brał udział w powstaniu 1863 walcząc w oddziale D. Czachowskie-go. Debiutował 8 V 1865 w zespole K. Subkowskiego w Tarnowie, potem przeniósł się do K. Łobojki w Jaśle. Następnie występował w zespołach: .1. Bendy, m.in. w Jarosławiu (1866), M. Stengla w Stanisławowie (marzec 1867), potem G. Zimajera. Na sez. 1867/68 został zaangażowany do t. lwowskiego. W 1868 i 1869 występował znowu na prowincji w zespole M. Stengla, m.in. w Tarnowie, w 1870 (do 30 VII) w t. pozn. (pod pseud. Tkaczopolski), od 20 XII 1870 do 1 XI 1871 w t. krak., w sez. 1871/72 w zespole K. Wołłowicza i A. Grafczyńskiego, m.in. w Rzeszowie, potem u A. Trap-szy w Kielcach i Radomiu, w sierpniu tego roku w warsz. t. ogr. Tivoli, w 1873 w t. lwow., w warsz. t. ogr. Alhambra, w 1873-74 w zespole I. Kalicińskiego, m.in. w Toruniu, w 1874 w t. lwów., 1874-77 prowadził własny zespół w Galicji, w sez. 1877/78 występował w zespole P. Woźniakowskiego w Tarnowie, 1878-80 prowadził zespół w Poznańskiem, m.in. w Śremie, na Śląsku Cieszyńskim (luty 1879) oraz w Galicji, m.in. w Sanoku i Szczawnicy. W 1881-82 należał znów do zespołu t. lwowskiego. W 1883 wystąpił kilka razy gościnnie w t. poznańskim. W tymże roku porzucił scenę i pracował w administracji państwowej. Podobno w sez. 1883/84 kierował jeszcze zespołem w Rzeszowie a w 1898 prowadził przez jeden sez. t. letni we Lwo­wie, w 1904 współpracował z lwow. T. Ludowym. Wg opinii S. Pepłowskiego "jako bohater w dramacie ra­ził krzykliwym patosem, w komedii niemożliwą mimi­ką i brakiem salonowego ułożenia. Słowem był proto­typem zmanierowanego wędrownego aktora, który ra­ził tym bardziej na lwowskiej scenie, iż w myśl pier­wiastkowej intencji dyrekcji miał być następcą Ładnowskiego". Role: Stanisław ("Mieszczanie i kmiotki"), Franciszek Moor ("Zbójcy"), Zbigniew ("Mazepa"), Fer­dynand ("Intryga i miłość"), Gustaw ("Śluby panieńskie"), Jagon ("Otello"), Cześnik ("Zemsta"), Leon ("Dożywocie"). Był także autorem dram., napisał m.in. obrazek hist. w 4 aktach pt. "Nie zginęła", komedię w 1 akcie "W pu­łapce" oraz jednoaktowy dramat "Carscy bohaterowie". Drukował liczne felietony i artykuły na tematy zwią­zane z t., m.in. cykl artykułów pt. "Teatr prowincjonalny w Galicji", ogłoszonych w "Scenie i Sztuce" oraz wspom­nienia "Z teki aktora" (Lwów 1902).
Bibl.: Got: Teatr Koźmiana: Koryzna I s. 113, 151; Koźmian: Teatr; Miłaszewski: Spraw. 1864-69; Olszewski: Z kronik teatr.; Pepłowski: Teatr we Lwowie 1, II; Wspomnienia akto­rów (il.); EMTA 1896 nr 38-40; Scena i Sztuka 1908 nr 43 (il.) - 46, 48-52, 1909 nr 2, 4, 5, 16-18, 26, 27, 28, 32, 44, 46, 51, 52, 1910 nr 1, 1912 nr 32, 33.
Ikon.: Fot. pryw. - SPATiF, zfa. S. Dąbrowskiego.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji