Osoby

Trwa wczytywanie

Barbara Bosak

BOSAK Barbara Bronisława, z domu Gadzina, zamężna Tęcza (10 XII 1936 Kraków - 17 XI 1979 Kraków), aktorka. Była córką Henryka Ga­dziny i Bronisławy z domu Korbut, żoną -> Wła­dysława Olszyna właśc. Tęczy. Na scenie używała nazwiska Bosak. W 1954 zdała maturę w Lic. im. Hoene-Wrońskiego w Krakowie, a w 1958 ukoń­czyła Wydz. Aktorski krak. PWST. Przez cały okres kariery aktorskiej była wierna jednej scenie: od sez. 1958/59 do 17 XI 1979 należała do zespołu Starego T. w Krakowie. Debiutowała 31 I 1959 w roli Ćmy ("Stracone zachody miłości"); ostatnią większą jej rolą była w 1979 Krystyna Chlebowska ("Egzamin"). Wszechstronnie uzdolniona, miała też b. dobre wa­runki scen., zgrabną sylwetkę, twarz poważną, tro­chę smutną, naznaczoną refleksyjnością, o regular­nych rysach; mocny, ciemnej barwy głos o dużych możliwościach wokalnych (J. Bober). Mimo to, przez kilka pierwszych lat obsadzana była gł. w komediach, nieraz nawet w rolach chłopców. Do­piero później, powierzone jej przez K. Swinarskiego i A. Wajdę role w repertuarze romantycznym i kla­sycznym, pozwoliły na pełny rozwój talentu i osiąg­nięcie dojrzałości aktorskiej. Role jej cechował dra­matyzm i niepokojąca mroczność, choć potrafiła też wydobyć liryzm postaci lub jej ostrą charakterysty­czność. W 1967 ze szlachetnym patosem zagrała Dianę ("Fantazy"); wyglądała pięknie, "chmurna i po­sągowo kamienna", doskonale rozegrała swą główną scenę. W pamięci widzów całej Polski zapisała się jej rola Pallas Ateny ("Noc listopadowa") w insc. Wajdy, grana najpierw na scenie Starego T. (1974), a nast. w Teatrze TV. W 1977 w roli Jenny ("Opera za trzy grosze") stworzyła nie tylko kreację aktorską, ale zabłysnęła także "znakomitym wokalnym i dra­matycznym poczuciem brechtowskiego songu" ("Ży­cie Literackie"). Inne ważne role: Maryna ("Wesele", 1963), Andromacha ("Trojanki Eurypidesa", 1967), Klara ("Śluby panieńskie", 1971), Kmitowa ("Dziady", 1973), Pelagia Dąbrowska ("Białe ogrody", 1975). Wśród jej ról telew. wymienić należy przede wszy­stkim tragiczną postać Soni w "Płatonowie".
Bibl.: Almanach 1979/80; PWST w Krakowie; Sto lat Starego Teatru; Dz. Pol. 1979 nr 270; Gaz. Płd. 1979 nr 270 (J. Bober); Panorama 1978 nr 49 (wywiad z B.; il.); Życie Lit. 1979 nr 48; Afisze, programy i wycinki prasowe, IS PAN; Akta, Stary T. Kraków.
Ikon.: Fot. - IS PAN, Stary T. Kraków, ZASP. Film.: 1976 - "Ocalić miasto" (f.); Fragm. kronik film. z 1974 i 1980, Arch. WFD; Materiały - Archiwum TV Warszawa.
Nagrania: Role-- Pol. Nagrania, Red. Dok. Inf. PR.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

12 zdjęć w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji