Romana Bohdanowicz
BOHDANOWICZ , Bogdanowicz, Romana Irena, także Roma, Mura B. (28 II 1899 Warszawa - 6 V 1970 Kraków), reżyser, dyrektor teatru, aktorka. Była córką Michała B. i Apolonii z Kosińskich. Po maturze, którą uzyskała w Warszawie, wyjechała do Łodzi, gdzie w sez. 1919/20 rozpoczęła pracę w zespole T. Polskiego. W tym okresie pracowała gł. jako suflerka, m.in. w sez. 1921/22 w T. Miejskim w Grudziądzu. W sez. 1922/23 zaangażowała się do T. Polskiego w Katowicach; debiutowała tu jako aktorka. W 1924-39 pracowała w T. im. Słowackiego w Krakowie; była suflerką a także zaczęła asystować przy reżyserowaniu sztuk. W czasie II wojny świat. mieszkała w Krakowie i pracowała w Pol. Czerwonym Krzyżu. Utrzymywała prywatne kontakty z J. Osterwą, który dawał jej wskazówki dotyczące reżyserii. Od 1945 do końca 1951 była asystentką reżysera i suflerką w T. im. Słowackiego w Krakowie; asystowała m.in. Osterwie w wystawieniu "Fantazego" (1946), współpracowała przy wystawieniu "Domu otwartego" (1947), a w Starym T. przy wystawieniu "Kruków" (1952). Pierwszą sztuką samodzielnie wyreżyserowaną (jej warsztat reżyserski) było "Wzgórze 35" wystawione 2 II 1952 w T. Ziemi Opolskiej. Od 8 I 1953 do 15 II 1955 była dyr., kier. artyst. i reżyserem T. im. Solskiego w Tarnowie; wystawiła tu m.in. "Świerszcza za kominem" oraz pol. prem. "Kawiarenki weneckiej" (16 IX 1954). W lutym 1955 powróciła do Krakowa. Od sez. 1955/56 zaangażowała się jako reżyser do T. Ziemi Opolskiej w Opolu, w którym pozostała do przejścia na emeryturę, tj. do 30 IX 1964. W Opolu reżyserowała wiele sztuk, przeważnie z repertuaru komediowego. Ważniejsze to: "Ostry dyżur" (1956), "Wesele na Górnym Śląsku" i "Achilles i panny" (1957), "Zielony Gil" (1958), "Wieczór Trzech Króli" i "Dom otwarty" (1959), "Damy i huzary" i "Mieszczanie" (1961), "Obrona Ksantypy" (1962), "Porwanie Sabinek" (1964). Na scenie T. Ziemi Opolskiej 31 III 1962 obchodziła jubileusz czterdziestolecia pracy artyst. połączony z wystawieniem w tym sez. w jej reżyserii sztuki "Za tych, co na morzu". Po przejściu na emeryturę zamieszkała w Krakowie. Tłumaczyła z języka rosyjskiego.
Bibl.: Almanach 1969/70; Mykita-Glensk; Sobański: Teatr Pol. na Śląsku; Krak. Prz. Teatr. 1920 nr 8; Trybuna Op. 1962 nr 77 (il.); Afisze, programy i wycinki prasowe, IS PAN (m.in. program pt. Jubileusz 40-lecia pracy artystycznej Romany Bohdanowicz - reżysera Państwowego Teatru Ziemi Opolskiej, Opole 1962; il.); Akta, ZASP.
Ikon.: Fot. - IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
