Stefan Bartik
BARTIK Stefan (25 XII 1903 Tarnów - 3 XII 1964 Tarnów), aktor. Był synem Józefa Bartika i Anny z domu Waszko. Z zawodu był drukarzem, pracował m.in. jako metrampaż w drukarni "Ilustrowanego Kuriera Codziennego" w Krakowie. Występował w zespołach amatorskich w Krakowie, m.in. w t. młodzieży przemysłowo-rękodzielniczej prowadzonym przez M. Billiżankę, a po II wojnie świat. w "Wesołej Gromadce". W 1949 uzyskał jako eksternista świadectwo dojrzałości, w 1953 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. W sez. 1953/54 występował w T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie, w 1954-56 w T. Młodego Widza w Krakowie, w 1956-57 w T. Satyryków w Łodzi. W 1960-62 był dyr. Miejskiego T. Muzycznego Opery i Operetki w Krakowie. Od 1963 aż do końca życia występował w T. Ziemi Krakowskiej im. Solskiego w Tarnowie. Grał role komediowe charakterystyczne, także epizodyczne. Wg J.P. Gawlika aktor "w najszlachetniejszym sensie ludowy i popularny, o okazałej posturze i wielkiej zręczności, był na scenie symbolem humoru, żywiołem życia". Grał m.in. Dulskiego ("Moralność pani Dulskiej"), Ogrodnika ("Romantyczni"), Autolikusa ("Opowieść zimowa"), Aslaka ("Peer Gynt"), Opata Tucka ("Robin Hood"). Od 1955 występował także w filmach w wielu rolach drugoplanowych, charakterystycznych, często w komicznych rolach typów ze świata przestępczego.
Bibl.: Almanach 1964/65; Dz. pol. 1964 nr 289, 290; Ekran 1965 nr 4 (W. Czapińska); Głos Pracy 1965 nr 37; Teatr 1953 nr 15 (il.), 1965 nr 19; Życie lit. 1965 nr 3 (J.P. Gawlik).
Film: 1956 - Zemsta; 1957 - Ewa chce spać, Kapelusz pana Anatola, Szkice węglem; 1958 - Ostatni strzał, Pan Anatol szuka miliona; 1959 - Inspekcja pana Anatola; 1960 - Mąż swojej żony, Ostrożnie, Yeti!, Walet pikowy; 1962- Czarne skrzydła; 1963 - Kryptonim Nektar, Naganiacz; 1964 - Rachunek sumienia.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973
