Osoby

Trwa wczytywanie

Karol Kopczewski

KOPCZEWSKI Karol (1856 Warszawa - 17 VIII 1906 Warszawa), aktor, reżyser, dyr. teatru. Był synem Adol­fa K. i Julii ze Świderskich, mężem -> Filipiny K. Po ukończeniu gimn. realnego brał podobno lekcje u A. Trapszy. W maju 1875 występował u J. Cybulskiego w Siedlcach, w lecie tegoż roku w warsz. t. ogr. Antokol, w 1876 w zespole H. Modzelewskiego w Kutnie, Łowiczu i Włocławku, w 1876-82 w zespole A. Trapszy (z przerwami, m.in. w lecie 1879, 1880 i 1881 grał w warsz. t. ogr. Alhambra u J. Puchniewskiego). 10 VI 1879 w Lublinie ożenił się z aktorką Filipiną Nowako­wską. Na sez. 1882/83 wyjechał z zespołem J. Teksla do Petersburga. W lecie 1883 występował w warsz. t. ogr. Alhambra i Nowy Świat, potem zamieszkał na stałe w Łodzi i występował tutaj w zespołach: J. Puch­niewskiego (sez. 1883/84), J. Teksla (sez. 1884/85, 1885/ 86,1887/88) i Ł. Kościeleckiego (1888-90); na lato wy­jeżdżał z tymi zespołami do warsz. t. ogr. Belle Vue, z zespołem J. Teksla występował też w 1886 w Lublinie, a w 1888 w Radomiu i warsz. t. ogr. Wodewil. Ok. 1888 zaczął reżyserować. Od 27 IX 1890 do 14 V 1891 był dyr. t. łódz., a od 31 V do 13 IX 1891 dawał ze swoim zespołem przedstawienia w warsz. t. ogr. Belle Vue. Jako dyr. wykazywał wiele staranności w doborze reper­tuaru i aktorów. Jednak mimo uzyskanej subwencji nie podołał trudnościom finansowym. Najważniejszym wy­darzeniem za jego dyrekcji były występy H. Modrzejew­skiej w marcu i maju 1891. Po objęciu t. łódz. przez Cz. Janowskiego K. na krótki czas opuścił Łódź i występo­wał w sez. 1891/92 w zespole Ł. Kościeleckiego w Pe­tersburgu, a w lecie 1892 w warsz. t-ogr. Wodewil (dyr. L. Czystogórski). Próbował też zorganizować własny zespół, w 1892 zapowiadał występy w Lublinie, ale pro­jekt ten nie doszedł zapewne do skutku. W marcu 1893 został znów zaangażowany do t. łódzkiego. W 1894 usi­łował przenieść się do Warszawy i debiutował w WTR 21 VIII w roli tyt. w "Ferreolu", nie został jednak zaan­gażowany. Odtąd do końca życia występował w Łodzi; opuszczał to miasto jedynie w sez. letnich wyjeżdżając do warsz. t. ogr. lub odwiedzając wraz z zespołem łódz. mniejsze miasta. W 1901 był nawet organizatorem takie­go objazdu i dawał wówczas przedstawienia w Łomży i Suwałkach. Jeszcze w ostatnich miesiącach życia wy­stępował z zespołem łódz. w Warszawie. Uważany był za dobrego rezonera i amanta charaktery­stycznego; recenzenci często podkreślali jego inteligen­cję. Najchętniej grywał amantów i bohaterów, choć w tych rolach zarzucano mu brak temperamentu i pi­sano, że był "nieco oschły w uczuciach na scenie" ("Album Teatralne"). Ważniejsze role: Placyd ("Piosnka wujaszka"), Saarberg ("Honor"), Janek ("Lena"), Gerard ("Syn Giboyera"), Kessler ("Walka motyli"), Rosswein ("Dalila"), Armand ("Dama kameliowa"), Petroniusz ("Quo vadis"), Demetriusz ("Sen nocy letniej"). Szczególną popu­larnością cieszył się w Łodzi; położył duże zasługi dla tamtejszej sceny. Udzielał też przez szereg lat lekcji deklamacji.
Bibl.: Album teatr. II s. 82; Gliński: Teatr w Petersburgu I s. 28, II s. 98-99; PSB XIII (Z. Wilski); Rocz. artyst.-lit., Łódź 1899 s. 15-17; Scena pol. w Łodzi s. 36, 184; EMTA 1889 nr 293, 1890 nr 365, 1894 nr 569; Kłosy 1884 nr 1010 (il.); Prace Polonistyczne 1962, seria 18 (S. Dąbrowski): Rozwój 1906 nr 185; Świat 1906 nr 34 (U.); Afisze Bucholtzów, WAP Lublin; Akt ślubu nr 1-87/1879 z katedry w Lublinie, USC Lublin.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji