Osoby

Trwa wczytywanie

Czesław Wiśniewski

WIŚNIEWSKI Czesław, właśc. Cz. Ładoś (1868 - 18 IX 1910 Piotrków), aktor, reżyser, dyr. teatru. Byt synem Jana i Pauliny Ładosiów, mężem - Jadwigi W., ojcem aktorki Ireny Ładosiówny. Początkowo używał nazwiska Ładoś, później zaś stale panieńskiego nazwi­ska żony. Po ukończeniu gimn. był uczniem E. Derynga. Latem 1893 występował w zespole W. Kicińskiego w t. letnim w Parku Krakowskim, później prawdopo­dobnie krótko we Lwowie. Występował potem w zes­połach: W. Antoniewskiego w Stanisławowie (sez. 1894/95), S. Staszewskiego w Kielcach i Łowiczu (1895), Cz. Janowskiego w Częstochowie (od listopada 1895 do marca 1896) oraz w Dąbrowie Górniczej i Piotrko­wie (kwiecień, maj 1896), F. Felińskiego w Ciechocin­ku (czerwiec-wrzesień 1896), B. Mareckiego w Piotr­kowie i Częstochowie (1898), R. Romanowicza w Bu­sku (1898), w sez. 1898/99 krótko w zespole objazdo­wym w Rosji pod dyr. J. Popławskiego i G. Morskiej. Wiadomości z 1895-99 nie są pewne i mogą częściowo dotyczyć -> Lucjana W. lub -> aktora W., wiadomo natomiast, że Czesław W. w tym okresie prowadził własny zespół w Rypinie (1898), a także występował w ciągu dwóch zimowych sez. w t. pozn. (1898-1900). W 1900 (do marca) występował w T. Ludowym w Ło­dzi, następnie w zespole H. Morozowicza w Lublinie (marzec, kwiecień); w maju 1900 był reżyserem zespo­łu występującego w t. lub. jako "Zespół byłych artys­tów t. ludowego łódzkiego". W 1900 zorganizował własnv zespół i wraz z Sokołowskim kierował jego wy­stępami w sez. 1900/01 w Piotrkowie (od 15 X 1900 do stycznia 1901 lub dłużej). W 1902 występował ze swym zespołem w Płocku (marzec), Łomży, Lublinie (od 8 VII do września w T. Letnim "Rusałka"), w sez. 1902/03 grał w zespole W. Glogera w Piotrkowie. W 1903 prawdopodobnie kierował zespołem w Płocku, w 1905 był dyr. w Płocku i Włocławku (marzec, kwie­cień), w sez. 1905/06 w Lublinie (październik-kwiecień; okresowo z W. Dolskim), a w 1906 zorganizował objazd i dawał przedstawienia w: Siedlcach, Radomiu, Busku, Sandomierzu, Pińczowie, Chmielniku, Solcu, Stopnicy i Staszowie. W sez. 1906/07 kierował swym zespołem w Kaliszu i Koninie, w sez. 1907/08 w Czę­stochowie (do kwietnia 1908), w 1908 w Nałęczowie, Radomiu (od 1 X), w sez. 1908/09 w Łomży. W 1909 wyjechał do Piotrkowa, gdzie zorganizował i prowa­dził do śmierci zespół dram., który występował w sali kinematografu "Czary".
Był dobrym aktorem charakterystycznym; ważniejsze role: Bolesław Śmiały ("Bolesław Śmiały"), Natan ("Sę­dziowie"), Ksiądz Kordecki ("Obrona Częstochowy"), Ruszczyc ("Złote runo"), Michał Osypowicz ("Harde du­sze"), Wicek ("Państwo Wackowie"), Fikalski ("Dom otwar­ty"), Walenty ("Zagroda Sobkowa"), Szambelan ("Pan Jowialski"), Pszeniczkiewicz ("Okrężne"), Łykalski ("Majster i czeladnik"). Ceniono go również jako reżysera i kierow­nika zespołów prowincjonalnych; ze swym zespołem wystawiał ambitny repertuar, m.in. "Bolesława Śmiałe­go", "Marię Stuart" F. Schillera, "Fausta", "Nadzieję", "Upiory". Był autorem artykułu "Teatr prowincjonalny w Króles­twie Polskim. Rys krytyczny z ostatnich lat piętnastu tj. od r. 1894 do 1909". ("Scena i Sztuka" 1910 nr 2, 3, 4 i 6).
Bibl.: Bar: Dzieje t. krak. s. 146; Estreicher: Drużyny s. 7; Kaszyński: Dzieje sceny kaliskiej; Olszewski: Z kronik teatr.; Gon. łódz. 1900 nr 33; Kur. teatr. 1901 nr 2; Lutnista 1905 nr 2, 3; Scena i Sztuka 1907 nr 5, 1908 nr 1, 1910 nr 6; Ziemia Kujawska 1968, odb. (S. Dąbrowski s. 66); Afisze, Bibl. Jagiell., IS PAN; Afisze i dokumenty, zb. I. Ładosiówny Warsza­wa; Akt zgonu 1910/608, parafia Św. Jakuba Piotrków Trybu­nalski.
Ikon.: Fot. pryw. i w rolach - zb. I. Ładosiówny Warszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji