Jerzy Alber-Siemieniak
ALBER Jerzy, wlaśc. J. Tadeusz Siemieniak (1 III 1912 Warszawa - 25 VIII 1970 Warszawa), aktor. Był synem Michała Siemieniaka i Eleonory z Kosińskich, mężem Jadwigi Siemieniak. W szkole średniej, z powodu trudnej sytuacji rodzinnej i finansowej, rozpoczął pracę zarobkową. Był członkiem OMTUR-u i brał udział w amat. przedstawieniach i imprezach młodzieżowych. Pod wpływem S.Jaracza przygotował się do eksternistycznego egzaminu aktorskiego, który zdał przed komisją ZASP-u i uzyskał prawo angażowania się do t. zawodowych. W 1930 występował w T. Miejskim w Płocku, 1931 w półamat. T. Katolickim i T. Plenerowym ZASP-u, w sez. 1931/32 w T. Miejskim w Sosnowcu, 1932/33 w amat. Młodzieżowym T. Objazdowym Żagiew, w 1933 w Kielcach, w sez. 1934/35 w Objazdowym T. dla Wojska. W 1939-45 w teatrze nie pracował; m.in. był aresztowany, uciekł z transportu do obozu w Oświęcimiu. W 1945-48 długo chorował i występował jedynie dorywczo, m.in. w rewiach. W 1949-52 brał udział w koncertach organizowanych przez Wydz. Kultury w Warszawie, 1953-54 w imprezach ARTOS-u, 1955-57 występował na tzw. koncertach lit., a także prowadził w tym czasie zespoły amatorskie. W 1958-60 występował w T. Sensacji w Warszawie, gdzie grał m.in. takie role, jak: Johnson ("Tajemniczy sobowtór"), Sędzia ("Świadek oskarżenia"), Księgowy ("Włamywacze").
Bibl.: Biuletyn Informacyjny SPATiF 1970 nr 104; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
