Osoby

Trwa wczytywanie

Michał Adamczewski

ADAMCZEWSKI Michał, właściwie Michał Stenclik (15 września 1914 Poznań – 22 lipca 1991 Poznań),

aktor.

Był synem Michała Stenclika i Jadwigi z Maćkowiaków. W 1966 zmienił urzędowo nazwisko na Adamczewski, którego używał już od 1946. Z wykształcenia był elektrykiem, od 1932 pracował jako technik radiowy w zakładzie przemysłowym  w Poznaniu. W 1936–39 odbywał służbę wojskową. Brał udział w kampanii wrześniowej 1939, ranny leczył się w Rumunii. Wrócił do kraju i w czasie okupacji niemieckiej, do 1945 pracował w zakładzie Siemensa w Poznaniu. Po wojnie, do 1949 pracował w wyuczonym zawodzie.

Równocześnie, w 1946–48 uczył się w Studiu Dramatycznym Nuny Młodziejowskiej przy Teatrze Polskim w Poznaniu. Na początku 1950 zaangażował się do Państwowego Teatru w Gnieźnie, gdzie pozostał do końca 1953. W 1952 zdał eksternistyczny egzamin aktorski. Od początku 1954 i w sezonie 1954/55 należał do zespołu Teatru im. Jaracza w Łodzi, w 1955/56–1959/60 występował w Teatrze Polskim w Bielsku i Cieszynie. Później wrócił do Poznania i w sezonach 1960/61–1963/64 należał do zespołu Teatru Objazdowego Państwowego Przedsiębiorstwa Imprez Estradowych (w 1963/64 Teatr Rozmaitości Państwowego Przedsiębiorstwa Imprez Estradowych). W sezonach 1964/65–1967/68 był aktorem objazdowego Teatru Ziemi Gdańskiej w Gdyni, w 1968/69–1975/76 Teatru Polskiego w Bielsku-Białej.

Był użytecznym aktorem, obsadzanym najczęściej w rolach drugoplanowych takich, jak: Doktor Hugo (Dożywocie, 1950); Podkomorzy (Powrót posła), Solfernus (Igraszki z diabłem) – 1951; Pułkownik Pickering (Pigmalion, 1952), Solinus (Komedia omyłek, 1953), Anzelm (Skąpiec, 1954); Pastor Harper (Arszenik i stare koronki), Ksiądz i Rycerz Czarny (Wesele) – 1957; Malinowski (Dom otwarty, 1959), Karol (Dom westchnień, 1960), Beniamin (Idiotka, 1962), Ramondo (Klicja, 1963), Erast (Doktor lubelski, 1965); Wojewoda (Droga do Czarnolasu), Defrido (Jaśnie Pan Nikt) – 1966; Filip II (Alkad z Zalamei), Ksiądz Loga (Fantazy) – 1968: Pan Czyściel (Chory z urojenia), Walter Franz (Cena), Antonio (Kupiec wenecki) – 1970; Poeta (Romans z wodewilu), Fierdusieńko (Szewcy) – 1971; Marcin Brzechwa (Zaczarowane koło, 1974), Erizzo (Sułkowski, 1975).

Bibliografia

Almanach 1990/91; XXV lat T. im. Fredry w Gnieźnie (il.); Kaszyński: Teatr łódz.; Linert: T. w Bielsku-Białej; T. Bielsko-Biała 1945–70 (il. s. 36, 61); Kal. Teatr. 1989; Akt urodzenia i akt zgonu nr 4502/1991, Arch. USC Poznań; Akta (fot.), ZASP; Almanach 1944–59.

Ikonografia

Fot. – IS PAN, IT Warszawa, MTWarszawa.

Źródło: Słownik biograficzny teatru polskiego 1910–2000, t. 1, Instytut Sztuki PAN Warszawa 2017.
Zachowano konwencję bibliograficzną i część skrótów używanych w źródłowej publikacji.

25 zdjęć w zbiorach :+

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji