Osoby

Trwa wczytywanie

Władysław Ratschka

RATSCHKA Władysław, pseud. Sowiński (3 VI 1877 Lwów - 13 XI 1944 Lwów), aktor, dyr. teatru. Był synem aptekarza Wiktora R. i Marii z Kleczkowskich, mężem -> Heleny Sowińskiej, ojcem aktora Rudolfa R. Uczeń E. Derynga. Debiutował ok. 1895 w T. Miejskim we Lwowie pod pseud. Sowiński i nazwiska tego używał prawdopodobnie stale do 1914. W t. lwow. grał z krótkimi przerwami do wybuchu I wojny świat. (m.in. w sez. letnim 1900 był w zespole E. Majdrowicza, a w 1903 w zespole A. Mullera w Zakopanem, w lecie 1901 podobno sam prowadził zespół, w 1902/03 występował w Poznaniu, 1903/04 w T. Ludowym w Krakowie, w 1904 w T. Ludowym we Lwowie). Po I wojnie świat., w której brał czynny udział, występo­wał w T. Wielkim we Lwowie (1919), w zespole H. Cepnika na Śląsku (1920/21), krak. t. Bagatela (1921-24); 1 IV 1922 obchodził tam jubileusz dwudziestopięciolecia pracy scen. w tyt. roli w "Pietro Caruso". W sez. 1925/ 26 prowadził wspólnie z M. Meliną t. w Łucku i 9 XII 1925 obchodził tam jubileusz trzydziestolecia pracy ak­torskiej. Od 1926 do 1930 należał do zespołu t. lwow., w 1930-32 występował w T. Polskim i T. Małym w Warszawie, ód 1932 do 1941 znowu w T. Miejskich we Lwowie (1 V 1935 obchodził jubileusz czterdziestolecia w roli Weiringa - "Miłostki"). Wg opinii A. Grzymały-Siedleckiego "był dobrym epizodycznym aktorem". Grał m.in. Sekwestratora ("Panna Maliczewska"), Nicefora ("Kościuszko pod Racławicami"), Ben Akibę ("Uriel Akosta"), Rotmistrza ("Damy i huzary"), Radosta ("Śluby panieńskie"), Gendre'a i Kurutę ("Noc listopadowa").
Bibl.: Dzieje t. krak. s. 157; Grzymała-Siedlecki: Świat aktor­ski; Pajączkowski: Teatr lwow.; Lwow. Noworocz. teatr. 1907, 1908; Gaz. kal. 1900 nr 165; Kur. warsz. 1925 nr 347; Pam. teatr. 1963 z. 1-4 s. 265, 267; Scena pol. 1925 nr 4; Życie Wo­łynia 1925 nr 49, 50.
Ikon.: J. Wodyński: R. jako Zawilec (Sułkowski), rys. - zb. R. Ratschki Warszawa; H. Barwiński: Portret, karyk., rys., repr. - IS PAN, MTWarszawa; Fot. pryw. i w rolach - IS PAN, MTWarszawa, SPATiF.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1765-1965, PWN Warszawa 1973

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji