Sylwia Swen
SWEN Sylwia, Sara, właśc. Sara Szejnwald, zamężna Rotbaum (24 XII 1909 Łódź - 6 II 1967 Wrocław), tancerka, choreograf. Była żoną reżysera Jakuba Rotbauma (ślub w 1949). W 1939 na konkursie tańca w Brukseli zdobyła brązowy medal; "była niezwykle utalentowaną tancerką z oryginalnymi predyspozycjami do tańca scenicznego" (M. Fuks). Po wybuchu II wojny świat. wyjechała do Białegostoku, gdzie w tamtejszym Instytucie Tańca Ludowego była pedagogiem i instruktorem tańca scen.; stąd skierowano ją na dalsze studia do Leningradu. W okresie wojny radziecko-niem. występowała jako tancerka w różnych zespołach grających dla wojska. Pod koniec wojny zaangażowano ją do radzieckiego T. Miniatur kierowanego przez A. Rajkina. Do kraju wróciła w 1947. Początkowo występowała w Rewiowym T. Żydowskim w Łodzi, nast. prowadziła młodzieżowe zespoły taneczne, m.in. w Łodzi i Wrocławiu. Zajęła się też choreografią scen.; we wrocł. T. Żydowskim w 1949-55 przygotowała ją do kilku przedstawień ("Sen o Goldfadenie", "Dwieście tysięcy", "Herszele z Ostropola", "Dawid Bergelson"); także po przeniesieniu T. Żydowskiego do Warszawy opracowała choreografię spektaklu "Mejlach Frejlach" (1959). W 1953-64 była choreografem T. Dramatycznych we Wrocławiu; opracowała układy taneczne do takich sztuk, jak: "Sen nocy letniej", "Bieg do Fragala", "Kaprysy Marianny", "Opera za trzy grosze", "Hamlet", "Szkoła żon", "Wesele Figara", "Otello", "Maskarada". W 1961 przygotowała choreografię "Opery za trzy grosze" dla T. Nowego w Łodzi. Miała duże wyczucie dramaturgii, jej układy taneczne zawsze integralnie wiązały się z akcją. Zajmowała się też adaptacjami scen. powieści (m.in. "Bieg do Fragala", "Wrzesień", "Popiół i diament").
Bibl.: Csató: Interpretacje; Fuks: Z diariusza s. 212-216; Mamontowicz-Łojek: Terpsychora; T. Polski Wrocław 1945-65; Programy, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
