Osoby

Trwa wczytywanie

Adam Lenczowski

LENCZOWSKI Adam (14 I 1904 Kraków - 26 XII 1975 Warszawa), dyrygent. Był synem Ta­deusza L. i Cecylii z domu Cercha, mężem Zofii Kąjetanowicz z domu Kiniarz. Ukończył gimn. matematyczno-przyrodnicze, w grze na fortepianie kształcił się w Instytucie Muz. w Krakowie, cztery lata studiował na Wydz. Filoz. Uniw. Jagiellońskie­go. W 1922 i 1923 współpracował z Miejskim T. Opery i Operetki, najpewniej jako korepetytor wo­kalistów. Do 1927 przebywał w Krakowie, utrzy­mując się podczas studiów z zajęć muz. (współpraca ze śpiewakami przygotowującymi występy estrado­we, ze zrzeszeniem artystów operetki i krak. Ope­retką Nowości). W 1927-29 był na kursie dyry­gentury F. Weingartnera w Wiedniu, równocześnie praktykował w wiedeńskich Volksoper i Staatsoper. W 1929 powrócił do Krakowa i pracował jako na­uczyciel, a dorywczo także jako akompaniator, kom­pozytor i dyrygent zespołów operetkowych, estra­dowych i rewiowych. Był m.in. w 1931 kier. muz. zespołu Rewelersów w T. Bagatela, a 1936-39 - dyrygentem koncertów muz. popularnej w ogrodach krak. rozgłośni radiowej. Jako dyrygent działał też w Krakowie podczas okupacji niem.; 1943 obchodził swój dwusetny występ. W 1945-48 był korepetytorem i dyrygentem w Zrzeszeniu Artystów Operetki, T. Komedii Muzycznej, T. Kameralnym TUR i Starym T.; w styczniu 1947 kierował pierwszą po wojnie prem. T. Komedii Muzycznej - Hrabiną Maricą. W styczniu 1949 pracował w T. Domu Żołnierza w Lublinie, od 1 II 1949 do 31 III 1951 w T. Komedii Muzycznej Lutnia w Łodzi, od 1 IV 1951 do 31 XII 1952 ponownie w Lublinie, gdzie przygotował muz. prem. "Wesołej wdówki", "Hrabiny Maricy", "Zemsty nie­toperza" oraz rewii "Ściany mają uszy". W 1953 zaangażowany był w T. Nowym w War­szawie, nast. w DK (1 I -31 III 1954) oraz w objazdowym zespole operetkowym przy stołecznym ARTOS-ie (1 IV-31 XII 1954). Był jednym z ini­cjatorów utworzenia Operetki Dolnośląskiej we Wrocławiu; jako korepetytor i chórmistrz uczestni­czył w przygotowaniu "Zemsty nietoperza", inaugu­rującej 21 III 1955 działalność tej sceny i pozostał tu na stanowisku dyrygenta i kierownika chóru. Obchodził jubileusz czterdziestopięciolecia pracy artyst. 21 VI 1969 podczas przedstawienia "Cygańskiej miłości"; od października t.r. przeszedł na emeryturę.
Bibl.: Almanach 1975/76; Błaszczyk: Dyrygenci (tu ikon.); Jankowski, Misiorny; Pam. Teatr. 1963 z. 1-4, s. 205; Afisze, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; L. Wenecki: T. Muzyczny w Lublinie i jego miejsce w życiu miasta - praca magisterska, Akademia Muz. Warszawa 1985.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji