Katarzyna Feldmanowa
FELDMAN Katarzyna Anna, także Ketty, z Sawickich, 2°v. Mayerowa (7 III 1886 Lwów - 28 II 1974 Jelenia Góra), śpiewaczka, aktorka. Była córką Edwarda (Edmunda) Sawickiego i Marii z Ligęzów, żoną najpierw Ferdynanda Feldmana (zob. t. 1), potem Emila Mayera, matką aktorki Krystyny Feldman. Uczyła się we Lwowie; odbywała tu również studia wokalne u W. Wysockiego i A. Dianniego, a lekcji gry aktorskiej udzielał jej W. Kwiatkiewicz. Debiutowała pod nazwiskiem panieńskim w sez. 1908/09 w T. Polskim w Poznaniu, m.in. 23 I 1909 w partii Jasia ("Jaś i Małgosia"). W 1909-15 należała do zespołu opery i operetki T. Miejskiego we Lwowie; wystąpiła tu po raz pierwszy 14 X 1909 w roli Księcia Golesco ("Nietoperz"); wyjeżdżała w tym okresie z t. lwow. na występy do Krakowa (lato 1910, 1911, 1913). W 1910 lub 1911 poślubiła Ferdynanda Feldmana i odtąd używała niekiedy nazwiska podwójnego lub samego Feldmanowa. Od 1915 występowała w Krakowie, pocz. w T. Ludowym, nast. Powszechnym (od 1918), później zaś w T. Miejskim Opera i Operetka i T. Nowości (do ok. 1930). Po II wojnie świat, używała wyłącznie nazwiska Feldmanowa. Od sierpnia 1946 była w komitecie organizacyjnym, a nast. w gronie nauczycielskim Państw. Szkoły Muz. w Opolu; uczyła tu śpiewu do 1948. Od 1948 do 31 VIII 1964, tj. do emerytury, była aktorką T. Dolnośląskiego w Jeleniej Górze (pocz. nazwa: T, Miasta Jeleniej Góry); tu obchodziła 20 I 1961 jubileusz pięćdziesięciolecia pracy artystycznej. Wyróżniała się dobrym głosem mezzosopranowym, muzykalnością i pracowitością; grą aktorską, jak pisał D. Baranowski, "obmyśloną do najdrobniejszego szczegółu, dyskretną i wyrównaną". Śpiewała m.in. takie partie w operach, jak; Magdalena ("Rigoletto"), Lola i Santuzza ("Rycerskość wieśniacza"), Jadwiga ("Straszny dwór"), Zofia ("Halka"), Mercedes ("Carmen"), Gertruda ("Jaś i Małgosia"), Fryderyk ("Mignon"), Fiodor ("Borys Godunow" - prem. pol. w 1911), Filipiewna ("Eugeniusz Oniegin"), w operetkach, m.in.: Jenny ("Walc miłości"), Delia ("Królowa kina"), Zosia ("Baron Kimmel"), Czipra ("Baron cygański"); śpiewała też Basie ("Zabobon, czyli Krakowiacy i Górale") i Rozynę ("Nocleg w Apeninach" z muzyką E. Gluzińskiego). Po II wojnie świat. występowała wyłącznie w rolach dram., m.in. grała: Agafię Tichonowną ("Ożenek"), Potapowną ("Panna bez posagu"), Gałczychę ("Grzesznicy bez winy"), Panią Gąsowską ("Szatan z VII klasy").
Bibl.: Almanach, Lwów 1911 (il.); Almanach 1973/74; Bar: Dzieje t. krak. s. 172; Jankowski, Misiorny; 75 lat T. Pol. w Poznaniu s. 381, 383; T. w Jeleniej Górze (il.); Gaz, Lwów. 1909 nr 227, 237 (D. Baranowski); Prz. Teatr. i Kinematogr. 1921 nr 33, 1922 nr 47; Scena i Szt. 1909 nr 56; Afisze i programy, IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP; Archiwalia dotyczące scen krak., Aren. m. Krakowa i woj. krak. (sygn. TM-55).
Film.: Materiały - Archiwum TV Warszawa.
Ikon.: Fot. - Bibl. Nar.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
