Osoby

Trwa wczytywanie

Józef Opieński

OPIEŃSKI Józef (23 III 1901 Warszawa - 15 V 1979 Londyn), aktor, spiker. Był synem Henryka Opieńskiego (zob. t. 1) i Anny z Krzymuskich, mężem Małgorzaty z Czarnota-Bojarskich. Jako uczeń college'u w Morges w Szwajcarii wstąpił w 1919 we Francji do armii pol. pod dowództwem J. Hallera. W 1921 zwolniony z wojska (w st. sierżanta) zdał maturę i rozpoczął studia polonistyczne na uniw. w Poznaniu. Równocześnie uczył się pod kier. R. Żelazowskiego i N. Młodziejowskiej na Wydz. Dram. Konserwatorium Muzycznego. W sez. 1923/24-1926/27 występował w T. Polskim w Poznaniu. Zagrał prawie osiemdziesiąt ról, m.in. Mickiewicza ("Legion"), Widmo i Księdza ("Wesele"), Kardynała ("Proboszcz wśród bogaczy"), Fortynbrasa ("Hamlet"), Elijakima ("Uczta Herodiady"), Prokuratora ("Pani prezesowa"). Na wiosnę 1927 rozpoczął współpracę z pozn. rozgłośnią PR; był spikerem i wykonawcą ról w słuchowiskach (np. w "Warszawiance", maj 1927). Jesienią 1928 wyjeżdżał jako konferansjer i recytator (z grupą aktorów, śpiewaków i tancerzy, pod kier. R. Gantkowskiego) na występy do ośrodków polonijnych w Niemczech, Francji i na niem. Śląsku; podobną podróż odbył w 1929 do Stanów Zjednoczonych. Od 1927 był dziennikarzem, pracował w red. "Dziennika Poznańskiego", a od 1930 "Muzyki" i "Kuriera Czerwonego". W 1934-39 był stałym spikerem PR w Warszawie. Miał "głos o zabarwieniu barytonowym, miękki, elastyczny, ciepły, dźwięczny i bardzo piękny", "wspaniałą dykcję, swadę i swobodę" (Cz. Halski). We wrześniu 1939 wstąpił do 24 pułku ułanów; po klęsce wojsk pol. dotarł przez Węgry do Paryża, gdzie brał udział w nadawaniu do kraju audycji pol., ze studia sekcji PR w Grand Palais. Od 1940 do przejścia na emeryturę (1963), pracował w radiu w Londynie, pocz. w rozgłośni pol. rządu emigracyjnego, a nast. w sekcji pol. BBC. Był członkiem ZASP-u za granicą. Grał w T. Polskim ZASP i T. Pro Arte w Londynie, m.in. Mickiewicza (adapt. "Pana Tadeusza", 1955), Wojewodę ("Rodzina", 1968), Milusza ("Lekarz bezdomny", 1974). Pisywał także w prasie emigracyjnej; w 1964-66 współpracował z Radiem Wolna Europa.
Bibl.: Almanach 1978/79; Kędzierski; Kwiatkowski: Tu PR Warszawa; Stokowa: Wyspiański; Wilski: Szkolnictwo; Pam. Teatr. 1988 z. 1-2 s. 22-112; Scena Pol. 1923 z. 7, 1929 z. 3, 9; Tydzień Pol. 1979 nr 121 (Cz. Halski); Życie Warsz. 1979 nr 142; Afisze, MTWarszawa; Afisze, Uniw. w Poznaniu; Informacje Gniazda ZASP-u w Londynie.
Ikon.: Fot. - Arch. Dok. Mech.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji