Osoby

Trwa wczytywanie

Jerzy Procner

PROCNER Jerzy Stefan (9 VII 1924 Kraków - 16 IV 1980 Rzeszów), dyrygent, kierownik muz., dyrektor teatru. Był synem Stefana i Haliny z Ros­nerów, mężem kolejno: Aliny Chodorowskiej, Kry­styny Konickiej, Haliny Książek, Bożeny Kosmali. Ukończył średnią szkołę handlową, pobierał prywatne lekcje gry na fortepianie. Podczas okupacji niem. brał udział w konspiracyjnych przedstawieniach u W. Góreckiego w Krakowie jako akompaniator i wykonawca. W 1945-49 studiował dyrygenturę w krak., potem pozn. PWSM w klasie W. Bierdiajewa (dyplom uzyskał w 1952, jako ekstern, w uczelni warsz. w klasie W. Rowickiego). Jednocześnie dzia­łał już w zawodzie muzyka, był w 1945 chórmistrzem Filharmonii Krak., a potem kier. muz. T. Groteska; w 1946-49 współpracował z Zarządem Głównym RTPD wykładając na kursach rytmiki. Współpracował z czasopismem "Ruch Muzyczny" redagując "Kolumnę Młodych". W sez. 1949/50 pra­cował we Wrocławiu jako kier. muz. T. Dramaty­cznych, 1950/51 w Bydgoszczy (dyrygent Pomor­skiej Orkiestry Symfonicznej), a od 1 IX 1951 do 31 III 1955 w Warszawie jako asystent, potem dyrygent Filharmonii. Następnie przeniósł się do Bytomia. Od 15 I 1956 do 31 I 1957 pełnił funkcję dyrygenta Opery Śląskiej, a później Operetki Ślą­skiej w Gliwicach (w tym teatrze przygotował prem. "Przygody w Rio", 31 XII 1956). Od sez. 1957/58 do 1961 był dyrygentem Opery w Warszawie. Sezon 1959/60 spędził w Rzymie i Mediolanie doskonaląc swe umiejętności muz. jako stypendysta rządu wło­skiego. W 1960 podjął wykłady w warsz. PWSM (1960-63), a w 1961 rozpoczął pracę w Operetce warsz., której kierownictwo muz. sprawował od sez. 1965/66 do 1 I 1968. Dyrygował takimi prem., jak: "Student żebrak" (1961), "Ptasznik z Tyrolu" (1963), "Miss Polonia" (1964), "Krakowiacy i Górale" i "Loża królewska" (1966), "Niedziela w Rzymie" (1967). Współ­pracował też z T. Muzycznym w Gdyni i przygo­tował prem. "Sensacji w Londynie" (8 XII 1963), a w Leningradzie w 1966 prem. "Loży królewskiej". W 1968 przeniósł się na Wybrzeże. Dla T. Muzycz­nego w Gdyni opracował partyturę i dyrygował prem. "Moulin Rouge", we wrześniu 1968 został kier. Studia Wokalno-Aktorskiego przy tym teatrze, a 1 II 1969 kier. artyst. i dyrygentem Opery Bałtyc­kiej; funkcje te pełnił do 31 XII 1971, w sez. 1970/71 był też dyrektorem. Wystawił wówczas interesujące pozycje repertuarowe, np. wznowił ope­rę gdańskiego kompozytora S. Poradowskiego "Pło­mienie" (1969), pierwszy raz na Wybrzeżu zaprezen­tował "Kopciuszka" G. Rossiniego (1970), "Borysa Go­dunowa" (1970), "Goplanę" w nowym opracowaniu (1971). Do realizacji swych prem. zapraszał dobrych reżyserów, jak M. Okopińskiego, J. Maciejowskie­go, M. Straszewską. Sam jako dyrygent operowy nie we wszystkim znajdował uznanie. Po odejściu z Opery pozostał przez pewien czas na Wybrzeżu. W T. Muzycznym w Gdyni przygotował dwie prem. współczesnych kompozytorów: "Machinę wierności" i "Pancerni i pies" (1973). W 1974 przyjechał do Warszawy. Potem wyjechał do Bagdadu i prowadził tam orkiestrę symfoniczną złożoną w większości z Polaków. Gdy wrócił do kraju, został dyrygentem Filharmonii Rzeszowskiej. Oprócz dyrygowania zaj­mował się kompozycją, pisał muzykę dla t. dram., radia, telewizji, filmu, a także piosenki.
Bibl.: Almanach 1979/80; Jankowski, Misiorny; PSB t. 28 (G. Żmuda); Pam. Teatr. 1963 z. 1-4 s. 152, 153; Życie Warsz. 1980 nr 93; Akta, Opera Bałtycka Gdańsk; Afisze i programy, IS PAN.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994

Pracownia

X
Nie jesteś zalogowany. Zaloguj się.
Trwa wyszukiwanie

Kafelki

Nakieruj na kafelki, aby zobaczyć ich opis.

Pracownia dostępna tylko na komputerach stacjonarnych.

Zasugeruj zmianę

x

Używamy plików cookies do celów technicznych i analitycznych. Akceptuję Więcej informacji