Jan Mitka
MITKA Jan (1 IX 1947 Trzebownisko k. Rzeszowa - 30 I 1980 Tarnów), aktor. Był synem Tadeusza i Marii M., mężem Marii Elżbiety z Milewskich. Od 1954 mieszkał w Warszawie, gdzie w 1965 zdał maturę. Następnie uczył się w Rzeszowie: przez rok w Wyższej Szkole Inżynierskiej, potem w Szkole Technicznej, gdzie uzyskał w 1968 dyplom technika typografa. W tych latach występował w zespołach amatorskich. W 1972 ukończył Wydz. Aktorski PWST w Krakowie. W sez. 1972/73 występował w T. im. Siemaszkowej w Rzeszowie; debiutował rolą Kuźmy ("Opowieści starego Arbatu"), a nast. grał z powodzeniem Janosika ("Na szkle malowane"). W sez. 1973/74 był solistą T. Muzycznego w Poznaniu, gdzie m.in. grał Zbójnika Ciupagę ("Na szkle malowane") i Bohuna ("Pan Zagłoba"), w sez. nast. występował w pozn. T. Polskim, po czym wrócił do t. rzeszowskiego (sez. 1975/76-1977/78). Od sez. 1978/79 do końca życia był aktorem T. im. Solskiego w Tarnowie. Grał m.in.: Mikę ("Ocaleni"), Bula ("Obciach"), Witolda ("Romans z wodewilu"), Lovela ("Ryszard III"), Krogstada ("Nora"), Stańczyka ("Wesele").
Bibl.: Almanach 1979/80; PWST w Krakowie; Teatr 1980 nr 8, 16 (J. Kwiatek; il.); Programy (m.in. program "Nory" z 1978 w T. im. Solskiego w Tarnowie; il.), IS PAN; Akta (tu fot.), ZASP.
Ikon.: Fot. - ZASP.
Film.: 1976 - Kazimierz Wielki (f.).
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
