Maria Bielicka-Szczepańska
Maria Malina Bielicka, zamężna Szczepańska (19 XII 1909 Warszawa - 22 IV 1989 Warszawa), śpiewaczka, aktorka. Kształciła się w Konserwatorium Muz. w Warszawie w klasie śpiewu solowego i na wydz. pedagogicznym. Równocześnie uczestniczyła w pracach artyst. zespołu Reduty. W 1936 zdała eksternistyczny egzamin aktorski ZASP, w tym samym roku otrzymała dyplom konserwatorium. W sez. 1937/38 była zaangażowana w T. Miejskich we Lwowie, w sez. 1938/39 występowała w Warszawie, m. in. śpiewała w SIM-ie, IPS-ie i na koncertach radiowych. W czasie okupacji niem. uczestniczyła w ruchu oporu, była łączniczką AK. Po aresztowaniu w końcu 1942 więziona na Pawiaku, w Majdanku, Oświęcimiu, Ravensbrück i Neustadt-Gleve. Jako pieśniarka brała udział w tajnych imprezach obozowych, np. 11 XI 44 w rocznicę święta narodowego w Oświęcimiu - Brzezince. W l. 1945 - 48 występowała w T. Miniatur "Syrena" (od 1946 pn. T. Syrena) w Łodzi, z którym następnie przybyła do Warszawy i grała do końca sez. 1949/50. W sez. 1950/51 była w Ludowym T. Muzycznym, od 1951 w T. Nowym, gdzie pozostała też po przekształceniu się zespołu w Operetkę (1955). Na scenie warsz. Operetki śpiewała do 1971 m. in. partie: Agricoli ("Noc w Wenecji" Straussa), Berty ("Fajerwerk" Burkharda), Madame Michaud ("Miss Polonia" Sarta), Palma- tyki ("Student żebrak" Millöckera), Praskowii ("Wesoła wdówka" Lehara), Mirabelli ("Baron cygański" Straussa), Pipy ("Rozbójnicy" Offenbacha). W 1971 przeszła na emeryturę. Była działaczką ZASPu, organizatorką i uczestniczką koncertów na rzecz Fundacji Sue Ryder.
Źródło: Almanach sceny polskiej 1988/89. Tom XXX. Warszawa 1995.