Mieczysław Nalewajski
NALEWAJSKI Mieczysław Mikołaj (6 I 1906 Warszawa - 22 XI 1966 Warszawa), scenograf. Był synem Andrzeja N. i Aleksandry ze Smakowskich, mężem Iwony z Rudlickich. W 1924-26 kształcil się w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych i Malarstwa w Warszawie, 1927-31 w warsz. ASP. Od 1925, praktycznie do końca życia, był związany z T. Polskim w Warszawie, początkowo jako praktykant, asystent scenografa (m.in. K. Frycza, W. Drabika), potem kier. artyst. pracowni dekoratorskiej. Sporadycznie wykonywał samodzielne scenografie, np. w 1936 do spektaklu "Sprawy rodzinne" w warsz. T. Nowym. W 1945^9 był nadal kier. artyst. pracowni oraz etatowym scenografem T. Polskiego. Opracował wówczas m.in. dek. do "Papugi", "Grubych ryb", "Pan inspektor przyszedł", "Domu pod Oświęcimiem", "Krzyku jarzębiny", "Wiosny w Norwegii". Od 1950 zajmował się gł. pracą pedag. jako adiunkt wydz. scenografii warsz. ASP (do 1954) oraz wykładowca Państw. Lic. Techniki Teatr, w Warszawie (1953-55). W 1955-66 znów kierował pracownią T. Polskiego, a także przygotowywał dek. dla obydwu scen tego teatru, m.in. do "Rozbitków", "Kniazia Mścisława Udałego" (z J. Wiśniewskim), "Wielkiego barnu". Współpracował z innymi scenami muz. i dram., np. Operą w Poznaniu ("Niziny", 1950), T. Domu Wojska Pol. w Warszawie ("Dwie blizny", 1951). Zajmował się też malarstwem sztalugowym, rzeźbą i architekturą wnętrz.
BibL: Almanach 1966/67; Iwaszkiewicz: T. Polski; SAP warsz.; Kai. T. Pol. 1966/67 nr 6 (E. Szwankowski); Życie Warsz. 1966 nr 282; Afisze, programy, IS PAN; Akta, T. Polski Warszawa.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II PWN Warszawa 1994
