Alfred Woycicki
WOYCICKI Alfred (21 VI 1906 Lwów -29 I 1971 Kraków), kierownik lit. teatru. Oficjalnie syn Władysława W. i Stanisławy ze Szwargów, w rzeczywistości był synem naturalnym T. Pawlikowskiego (zob. t. 1), co ujawniono po raz pierwszy publicznie w 1980 w "Polskim Słowniku Biograficznym". Wychowywał się pod opieką Pawlikowskiego i K. Bednarzewskiej, która była jego matką chrzestną. Ukończył gimn. we Lwowie, studiował polonistykę i historię sztuki na Uniw. Jana Kazimierza, absolutorium otrzymał na Uniw. Jagiell.; w Krakowie mieszkał od 1926. Przed II wojną świat. występował jako recytator na estradzie i w radiu, specjalizował się w wygłaszaniu fragm. dramatów. W 1929-32 pełnił funkcje referenta lit. i prasowego T. im. Słowackiego. W 1930-39 był spikerem, referentem lit., reżyserem słuchowisk i sekretarzem krak. rozgłośni PR. Używał pseud. lit. Konstanty Przybysławski. Podczas okupacji niem. pracował w przedsiębiorstwie budowlanym. Należał do AK i był członkiem krak. ekspozytury Tajnej Rady Teatr. (byli w niej też W. Woźnik i T. Kudliński). Aresztowany w 1942, przeszedł przez obozy w Oświęcimiu, Gross-Rosen i Litomierzycach. W 1945-69 pracował w kierownictwie lit. T. im. Słowackiego; pełnił różne funkcje: sekretarza teatru, kier. nadzoru artyst., referenta prasowego, lektora, referenta i kier. literackiego. Był red. programów i wydawnictw tego teatru, m.in. "Wyspiański i teatr" (1957), "Słowacki i teatr" (1959), "75 lat Teatru im. Juliusza Słowackiego w Krakowie" (1969). Cenny jest także jego dorobek edytorski: opracował i poprzedził wstępami wybory pism K. Frycza ("O teatrze i sztuce", 1967) i T. Trzcińskiego ("O teatrze i muzyce", 1968), przygotował do druku wspomnienia J. Toeplitz-Mrozowskiej ("Słoneczne życie", 1963) oraz nie ukończoną książkę A. Grzymały-Siedleckiego ("Tadeusz Pawlikowski i jego krakowscy aktorzy", 1971). Najważniejszą pracą w tej dziedzinie są wydane w 1955-56 "Wspomnienia" L. Solskiego, które W. "napisał na podstawie rozmów"; od 1954 na zlecenie MKiS był sekretarzem Solskiego, w 1955 opracował jego archiwum. Wraz ze swoją żoną, Jadwigą ze Skrzypczyków (1921-1983) był troskliwym opiekunem i znawcą archiwum i biblioteki T. im. Słowackiego. Ogłaszał artykuły, rec. i przekłady w prasie teatr. ("Listy z Teatru", "Echo Teatralne i Muzyczne", "Teatr", "Dialog", "Theatre en Pologne") i w czasopismach krakowskich. Był członkiem SPATiF-u, w 1. sześćdziesiątych przewodniczącym oddziału krakowskiego.
Bibl.: Marczak-Oborski: Teatr 1918-39; T. Pawlikowski: Listy do Konstancji Bednarzewskiej, oprac. J. Michalik i E. Orzechowski, Kraków 1981; PSB t. 25 (J. Michalik: hasło T. Pawlikowskiego); Rocz. Lit. 1971 (J. Chudek); Teatr 1971 nr 7; Tyg. Powsz, 1971 nr 8; Życie Lit. 1981 nr 33; Akta (tu fot.), ZASP; Akta, T. im. Słowackiego Kraków.
Film.: Materiały film. z 1966, Arch WFD.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru Polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
