Jadwiga Skulska
SKULSKA Jadwiga, zamężna Nowakowska (10 VI 1899 Tarnawatka k. Tomaszowa Lubelskiego - 9 IX 1971 Kraków), aktorka. Była córką Marii i Stanisława S., drugą żoną Wacława Nowakowskiego (zob. t. 1; ślub w 1934). Szkołę średnią ukończyła w Hrubieszowie. W 1917-18 uczyła się prywatnie gry scen., m.in. u S. Wysockiej i M. Tarasiewicza w Kijowie. W 1918-21 występowała w Łodzi. W sez. 1921/22 grała w T. Polskim i Powszechnym w Wilnie, m.in. Wróżkę i Erynię ("Wyzwolenie"), Marysię ("Młody las"), Sonię ("Sybir"). W 1922-24 była aktorką T. Polskiego w Katowicach, nast. wg własnej relacji była w Warszawie, np. w t. Nietoperz (1927). Po powrocie do Katowic ponownie występowała w T. Polskim (1927-29). Jej ważniejsze role, to m.in.: Consuella ("Ten, którego biją po twarzy"), Aurora i Gobetta ("Pani prezesowo"), Helena ("Ładna historia"), Marysia ("Wesele"), Nike spod Termopil ("Noc listopadowa"), Antosia ("Chory z urojenia"), Maria ("W małym domku"), Profesorowa ("Dzwonek alarmowy"). Później prawdopodobnie ustąpiła ze sceny. Po II wojnie świat. uczestniczyła w imprezach objazdowych A. Fertnera (m.in. na terenie Śląska), nast. wróciła na krótko do teatru i w 1946-49 sporadycznie występowała w T. Kameralnym TUR i T. im. Słowackiego w Krakowie. Używała wówczas nazwiska Nowakowska, lub Skulska-Nowakowska.
Bibl.: Almanach 1971/72; Horowicz: Nim przeminie; Nawrat; Repertuar; Sobański: Teatr Pol. na Śląsku; Stokowa: Wyspiański; Dz. Pol. 1971 nr 217; Krak. Prz. Teatr. 1920 nr 8; Teatr 1972 nr 2; Afisze i programy, IS PAN, MTWarszawa; Akta (tu fot.), ZASP.
Źródło: Słownik Biograficzny Teatru polskiego 1900-1980 t.II, PWN Warszawa 1994
